Wszyscy wiedzą, jak trudne jest opiekowanie się chorym człowiekiem. To niezwykle trudne zadanie, nawet jeśli chodzi o bliskiego członka rodziny. Opiekowałam się ojcem mojej synowej, Januszem, przez 8 lat. W zasadzie był dla mnie obcym człowiekiem. Nikt nigdy mi za to nie podziękował, i czuję się głęboko zraniona. Mam na imię Penelopa.
Jestem w ósmym miesiącu ciąży i potrzebuję spokoju, ale moja teściowa odmawia opuszczenia naszego domu. Jak sobie z tym poradzić?
Kiedy trzyletni chłopiec otworzył drzwi policjantom, ci byli zaskoczeni widokiem wewnątrz. Matka i jej pięcioro dzieci pilnie potrzebowali pomocy, a funkcjonariusze wiedzieli, że muszą działać szybko.
Ojciec trójki dzieci martwi się o swoją przyszłość i czy jego dzieci będą się nim opiekować na starość. Szuka porady, jak wychować dzieci, które będą przy nim, gdy będzie ich najbardziej potrzebował.
Czy życie osobiste jest ważniejsze w tym wieku? – „Mamo, czy możemy zatrzymać się u Ciebie na jakiś czas z dziećmi?” – Zuzanna usiadła na kanapie, błagając. Jej twarz była kwaśna, jakby połknęła całego cytryna. – „A dlaczego mielibyście zatrzymać się u mnie?” – Hanna nawet nie spojrzała na swoją córkę. Zerknęła na swoje odbicie w lustrze, nałożyła krem na twarz i delikatnie poklepała podbródek.
– „Dziewczyny, ślub odwołany. Opuściłam Michała tydzień temu.”
Od początku miałam pewne zastrzeżenia co do Natalii. Miała dziecko, małą dziewczynkę, która miała wtedy 3 lata. Ale moja synowa szybko udowodniła, że jest dobrą osobą. Jej charakter wydawał się
Mateusz wyjaśniał swoją filozofię życiową w prosty sposób: najpierw studia, potem praca, a teraz rozwój kariery. Poważne związki nigdy nie były na jego radarze. Ale kiedy niespodziewana odpowiedzialność zapukała do jego drzwi, musiał podjąć decyzję.
Po prostu nie rozumiem współczesnej mody. Młodzi ludzie patrzą na siebie w taki sposób, że to wręcz odpychające. Moja wnuczka jest taka sama! Ale co mnie najbardziej irytuje
Miałam zaledwie 23 lata, gdy mój mąż mnie opuścił, zostawiając mnie samą z naszym małym synem, Jankiem. Janek miał wtedy tylko trzy lata. Mój mąż odszedł, bo nie potrafił poradzić sobie z obowiązkami rodzinnymi – wolał wydawać pieniądze na siebie i swoją nową dziewczynę niż na nas. Teraz, po latach, moja relacja z Jankiem jest napięta, a prosta prośba do mojej synowej doprowadziła do oskarżeń, że próbuję zniszczyć ich rodzinę.
Moja mama teraz przynosi prezenty i smakołyki tylko dla mojego syna z poprzedniego związku, zachęcając go, aby nie dzielił się z młodszym bratem. To faworyzowanie powoduje ciągłe kłótnie między chłopcami.
Wierzę, że matka powinna kochać swoje dzieci jednakowo. Jak to możliwe, że matka kocha jedno dziecko, a odpycha drugie? Okazuje się, że to możliwe. Moja własna córka jest najlepszym tego przykładem. Moja Karolina to duma kobieta, która umawiała się tylko z chłopcami z dobrych rodzin. Wybrała męża, który był sportowcem. Kamil studiował na
