Pewnego dnia, Nora poprosiła swojego wnuka i jego dziewczynę, aby opuścili jej mieszkanie, deklarując chęć życia niezależnie. Biorąc pod uwagę reputację jej wnuka Franka jako osoby nieco samolubnej, jej decyzja nie była zaskoczeniem.
Weronika zdecydowała, że starsza wnuczka odziedziczy mieszkanie, ale młodsza wnuczka jest dla mnie obca. Teraz moja córka jest zła na swoją matkę. Co mam zrobić?
Dom był stary, podwórko zarośnięte trawą i chwastami. Ale to nie było najgorsze; prawdziwym szokiem była odległość chaty od wszystkiego innego.
Zmagam się z ciągłymi porównaniami do mojej starszej siostry i czuję, że nigdy nie jestem wystarczająco dobra. Szukam porady, jak sobie z tym poradzić.
Gdy tylko pogoda się ociepla, zaczynamy regularnie odwiedzać naszą wiejską posiadłość i spędzamy tam dużo czasu. Sąsiednia nieruchomość była pusta przez długi czas, ale nagle została kupiona. Teraz mamy do czynienia z niespodziewanym problemem.
Szukam porady, czy to dobry pomysł, aby zamieszkać z moim chłopakiem, który wydaje się być pod kontrolą swojej mamy.
Wszyscy wiedzą, jak trudne jest opiekowanie się chorym człowiekiem. To niezwykle trudne zadanie, nawet jeśli chodzi o bliskiego członka rodziny. Opiekowałam się ojcem mojej synowej, Januszem, przez 8 lat. W zasadzie był dla mnie obcym człowiekiem. Nikt nigdy mi za to nie podziękował, i czuję się głęboko zraniona. Mam na imię Penelopa.
Jestem w ósmym miesiącu ciąży i potrzebuję spokoju, ale moja teściowa odmawia opuszczenia naszego domu. Jak sobie z tym poradzić?
Kiedy trzyletni chłopiec otworzył drzwi policjantom, ci byli zaskoczeni widokiem wewnątrz. Matka i jej pięcioro dzieci pilnie potrzebowali pomocy, a funkcjonariusze wiedzieli, że muszą działać szybko.
Ojciec trójki dzieci martwi się o swoją przyszłość i czy jego dzieci będą się nim opiekować na starość. Szuka porady, jak wychować dzieci, które będą przy nim, gdy będzie ich najbardziej potrzebował.
Czy życie osobiste jest ważniejsze w tym wieku? – „Mamo, czy możemy zatrzymać się u Ciebie na jakiś czas z dziećmi?” – Zuzanna usiadła na kanapie, błagając. Jej twarz była kwaśna, jakby połknęła całego cytryna. – „A dlaczego mielibyście zatrzymać się u mnie?” – Hanna nawet nie spojrzała na swoją córkę. Zerknęła na swoje odbicie w lustrze, nałożyła krem na twarz i delikatnie poklepała podbródek.
– „Dziewczyny, ślub odwołany. Opuściłam Michała tydzień temu.”
