Wraz z mężem przeprowadziliśmy się daleko od naszych rodzin na studia do nowego miasta. Tam się poznaliśmy, przyjeżdżając z różnych części kraju, i postanowiliśmy tam zamieszkać. Pomimo odległości, pewne zdarzenie uświadomiło mi, dlaczego utrzymywanie rodzinnych relacji na odległość może być korzystne.
To zdarzenie miało miejsce w małym miasteczku w Polsce, gdzie moja mama wysyłała mnie na wakacje. Mieszkałam z dziadkami, nie miałam tam przyjaciół i uwielbiałam słuchać opowieści dziadka o historii naszej rodziny.
Szukam porady, jak poradzić sobie z wtrącającą się teściową, która zaczęła często nas odwiedzać i udzielać niechcianych rad.
Nigdy nie wierzyłam w pielęgnowanie urazów. Po co rozsiewać negatywność, skoro wszystko w życiu jest ze sobą powiązane? Oto historia, jak prosty komentarz mojego syna doprowadził do serdecznej rodzinnej pojednania.
Nikt mnie nie rozumie. Niedawno wyrzuciłam syna z domu i zamieszkałam z jego żoną. Moja rodzina myśli, że oszalałam. Nie żałuję swojej decyzji. Jedyną gorzką częścią jest uświadomienie sobie, że nie mogłam mu się wcześniej przeciwstawić. Mój zmarły mąż był przystojnym mężczyzną: wysoki, ciemnowłosy, z szerokimi ramionami, brązowymi oczami i szorstką cerą. Jego głos był głęboki i aksamitny.
– Czasami czuję się zażenowana: czy to możliwe, że niektórzy ludzie po prostu nie mają poczucia humoru? Zaczyna czepiać się wszystkiego, co powiem, próbując dowiedzieć się, dlaczego to powiedziałam.
Matka Rogera nie była zbyt zaangażowana w życie dziewczynek, a matka Naomii mieszkała daleko, więc rzadko się widywały. To sprawiało, że Izabela czuła się przytłoczona i sfrustrowana.
Mieszkając zaledwie blok od mojego przyjaciela, wpadłem do niego niespodziewanie. Jego żona, Zosia, przywitała mnie na drzwiach słowami: „Janek jest w kuchni.” Tam znalazłem go, pilnie zmywającego ogromną stertę naczyń.
Zaniepokojony dziadek wysyła dwa razy w roku pieniądze swojemu najstarszemu wnukowi, ale nie otrzymuje żadnej odpowiedzi. Szuka porady, jak rozwiązać ten problem i poprawić relacje.
Na zewnątrz czekała na niego młoda kobieta… Jak bardzo się myliłam! W moich marzeniach, pragnieniach i przekonaniach. My, kobiety, jesteśmy uzależnione od tego. Kiedy zaszłam w ciążę, mój cały świat się zawalił. Ale nie miałam sobie nic do zarzucenia. Każdy wybiera swoją drogę: urodziłam bez męża, a mój były znalazł kogoś innego. Ani on, ani
Sandra, będąca w ciąży, stoi przed trudną sytuacją z teściową we własnym domu. Szuka porady, jak radzić sobie z sytuacją z szacunkiem i zachować spokój.
W rodzinach, gdzie jedno dziecko jest postrzegane jako ulubione, pozostali rodzeństwo często mogą czuć się pomijani, co prowadzi do długotrwałych emocjonalnych blizn. Ta historia bada, jak Klara, będąca w cieniu swojego brata Michała, złotego chłopca rodziny, radzi sobie ze skomplikowanymi uczuciami wobec swojej rodziny i znajduje drogę do pojednania i zrozumienia.
