Mogę wskazać dokładny moment, kiedy wszystko się zmieniło, datę, która na zawsze pozostanie w mojej pamięci. Tego dnia odkryłam prawdziwe uczucia, jakie moja synowa i syn żywili do mnie.
W wieku 78 lat wciąż czuję się pełna życia. Mogłabym przebiec 5 km, gdybym chciała. Ale zeszły rok był koszmarem! Najpierw spędziłam trzy tygodnie w szpitalu z powodu zapalenia płuc, a potem złamałam biodro. Chodzenie stało się wyzwaniem, a proces rekonwalescencji jest długi i wyczerpujący. Moja córka zasugerowała, żebym zamieszkała z nią. Mogłaby mi pomóc.
Gdy zobaczyła swojego nowo narodzonego wnuka, młoda babcia zaniemówiła. Co takiego w wyglądzie dziecka wprawiło ją w osłupienie i dlaczego matka go porzuciła? Ta historia zagłębia się w bolesne powody decyzji matki oraz emocjonalne następstwa.
– Powiedziałam mu, że nie mogę okłamywać jego żony. Myślałam, że ma romans. Ale nie, powiedział, że był w szpitalu dziecięcym. Założyłam, że chodzi o nasze wnuki.
Czuję się jak między młotem a kowadłem: między moim bratem a moją żoną. Wydaje się, że niezależnie od decyzji, którą podejmę, będzie trudno. Może podzielenie się tym pomoże mi znaleźć trochę jasności.
Po rozwodzie z pierwszą żoną, Jan zostawił jej wspólny dom, mimo że miał prawo do połowy. Jego była żona miała kolejne dziecko i zaniedbała ich starszą córkę, Emilię. Jan wziął Emilię do siebie, a jego nowa żona, Anna, przyjęła ją z otwartymi ramionami. Przez całe dzieciństwo Emilia miała wszystko, czego potrzebowała. Jednak gdy nadszedł czas jej ślubu, nie zaprosiła Anny, co rozwścieczyło Jana i zmusiło go do szukania rozwiązania.
Zachowanie mojej synowej bardzo się zmieniło, kiedy mój wnuk zaczął chodzić do szkoły. Wcześniej nie mogli się obejść bez mojej pomocy, synowa dobrze mnie traktowała, mówiła do mnie „mamo” i „jest Pani wspaniałą osobą”. Ale teraz wszystko się zmieniło, już nie potrzebuje mojej pomocy. Nawet potrafi podnieść na mnie głos i nie pozwala przychodzić do wnuka. Kiedy
Moja pięćdziesięciopięcioletnia teściowa zaczęła ostatnio udawać nieszczęśliwą, samotną kobietę o słabym zdrowiu, której nikt nie kocha, zwłaszcza jej jedyny syn i jego żona. Czyli chodzi o mnie i mojego męża. Dlaczego? Moim zdaniem kobieta pragnie uwagi, opieki, a także po prostu jej się nudzi. Ale mój mąż się ze mną nie zgadza i z tego powodu nasze życie stało się nie do zniesienia.
Myślała, że potrzebuje dziecka, aby jej życie było pełne. Czując presję czasu, zdecydowała się na dziecko. Ale wkrótce potem znalazła się sama, wychowując syna. Poświęcenia, które poniosła, były ogromne, a zakończenie dalekie od szczęśliwego.
– Jest tutaj! – Krewna zerknęła na zewnątrz.
Siostra Sary, Emilia, zadzwoniła na początku października, pytając, czy ona i jej dziecko mogą na jakiś czas zamieszkać w mieszkaniu Sary. Syn Emilii potrzebował badań medycznych, które były dostępne tylko w specjalistycznych klinikach w mieście. Nie było jasne, ile to potrwa, a Emilia, pochodząca z małego miasteczka, nie mogła sobie pozwolić na wynajem mieszkania. Zwróciła się do swojej siostry o pomoc.
Rozstali się dwa lata temu. Jan odszedł bez większych wyjaśnień. Jego żona nie próbowała go zatrzymać, rozumiejąc, że nie ma sensu trzymać mężczyzny, który nie chce zostać.
