„Od trzech lat mieszkamy pod jednym dachem z Panią Kowalską. Oprócz mojej teściowej, jest mój mąż, nasz trzyletni syn i ja. Nie stać nas na wyprowadzkę. Mąż nie zarabia wystarczająco, aby pokryć wszystkie nasze wydatki. Nawet gdybym znalazła pracę, moja pensja jako nauczycielki na pół etatu niewiele by zmieniła. Więc mieszkamy razem i staramy się z tym jakoś radzić, ale…”
Kiedy studiowałam, mieszkałam z ciocią i wujkiem, a mój mąż mieszkał obok. Tak się poznaliśmy. Jakub jest ode mnie starszy o pięć lat, ale od pierwszego dnia
Do trzydziestki mojego syna, Michała, byliśmy tylko we dwoje. Czasami przyprowadzał do domu dziewczyny. Kilka razy wydawało się, że ślub jest na horyzoncie, ale zawsze kończyło się to rozstaniem. Michał zawsze szukał poważnego i zaangażowanego związku. Jednak żadna z tych kobiet w to nie wierzyła. Ostatnia dziewczyna otwarcie stwierdziła, że nie ma zamiaru mieszkać z maminsynkiem. Dla mnie
„Mam 70 lat i mieszkam sama. Pytałam moje dzieci, czy mogłabym z nimi zamieszkać, ale odmawiają. Nie wiem, jak dalej żyć…” W wielu polskich miastach samotność jest powszechnym problemem. Codzienny widok niezliczonych nieznajomych nie przynosi radości. Dla osoby starszej jest to szczególnie trudne, gdy zmaga się z późniejszymi latami życia.
Mój ukochany mąż, Jan, zmarł tuż po swoich 40. urodzinach. Teraz, jako wdowa z dwójką małych dzieci, zmagam się z codziennością. Na domiar złego, jego rodzice ogłosili, że zamierzają wprowadzić się do naszego domu.
Jako emerytka, trzymanie się budżetu każdego miesiąca jest dla mnie kluczowe. Nie mogę sobie pozwolić na zbyt duże wydatki, biorąc pod uwagę stały dochód z mojej emerytury. Lubię też mieć oszczędności na leki i nagłe wypadki. Przyzwyczaiłam się do tego stylu życia i wolę nie wydawać nadmiernie, zwłaszcza gotówki. Jednak czasami musimy wydać pieniądze. Na
Udało mu się zostać ojcem — w momencie rozwodu jego córka miała trzy lata. Nie ukrywał tego przede mną, więc od początku wiedziałam, że
Pieczenie ciasta, pewna, że mam wszystkie składniki, w tym dwa jajka. Kiedy zajrzałam do lodówki, zniknęły. Jeszcze dwie godziny temu tam były. Zapytałam synową, bo specjalnie je zachowałam do ciasta. Jak myślicie, jaka była jej reakcja? Samo myślenie o tym podnosi mi ciśnienie. Nie jestem już młodą kobietą.
Przed naszym ślubem, mój mąż i ja debatowaliśmy, gdzie będziemy mieszkać. Moi rodzice mają mały, dwupokojowy dom, podczas gdy jego matka posiada przestronny, trzypokojowy dom. Rozważaliśmy również wynajęcie własnego mieszkania. Najbardziej praktyczne wydawało się zamieszkanie z jego matką. „Ten dom jest również wasz,” powiedziała, „więc możecie tu mieszkać.” Jednak to nie była cała prawda. W rzeczywistości, według
Kiedy dzwonię, ona mówi, że jest zbyt zajęta i odkłada słuchawkę. Dzieje się tak za każdym razem. Zapytałam syna, dlaczego Ewa mnie ignoruje, ale on tylko to bagatelizuje.
Cztery miesiące temu wzięłam ślub z moim mężem. Ma on matkę (rozwiedzioną z ojcem) i starszą siostrę, która jest mężatką i ma dziecko. Wszyscy mieszkają w tym samym domu, a przez miesiąc po naszym ślubie mieszkaliśmy tam również. Moja teściowa ma bardzo trudny charakter. Kiedy mój mąż kupuje mi coś, zawsze pyta: „A co ze mną?”
Moja mama zawsze głosiła niezależność. Przez całe moje dzieciństwo podkreślała, że kobieta powinna być samodzielna i nie oczekiwać pomocy od innych. Ale teraz potrzebuje wsparcia i nagle oczekuje, że to ja wkroczę do akcji. Czy to nie jest sprzeczne z tym, czego mnie uczyła? Ale po kolei. Kiedy skończyłam osiemnaście lat
