Jest trzy lata młodszy ode mnie, więc nasi rodzice zawsze go faworyzowali. Zwłaszcza tata. Szkoła była trochę łatwiejsza: przynajmniej tam mogłem uciec od ciągłych porównań.
Krewni mojego męża mieszkają w sąsiednim mieście. Postanowiliśmy ich odwiedzić. Oczywiście zadzwoniliśmy wcześniej, aby ich poinformować. Krewni mojego męża wydawali się bardzo zadowoleni.
„Poprosiłam ją, żeby zaopiekowała się moim najstarszym dzieckiem, gdy zabiorę córkę do lekarza, ale odmówiła. Wiesz, ma umówioną wizytę u fryzjera i nie chce jej odwołać.”
Czasami jej mąż gotował. Wszystkie próby nauczenia jej gotowania kończyły się niepowodzeniem. Z czasem matka kobiety wprowadziła się do ich domu, co oznaczało początek końca.
Mój biologiczny ojciec opuścił moją mamę, gdy byłam jeszcze małym dzieckiem. Do dziesiątego roku życia nazywałam mojego ojczyma „Tatą”, nie wiedząc, że nie jest moim prawdziwym ojcem. Kiedy poznałam prawdę, wcale mnie to nie zmartwiło. Nie byłam już małą dziewczynką, więc traktowałam ojczyma tak samo jak wcześniej. Ale teraz, gdy zbliża się ślub mojej młodszej siostry, zmagam się z zazdrością i zamieszaniem związanym z zachowaniem mojego ojczyma.
Aby zapewnić jej możliwość studiowania, zatrudniłam najlepszych korepetytorów. Okazało się jednak, że moje poświęcenia były na próżno. Mam też drugą córkę. To jest nasza historia.
Staram się utrzymać dobre relacje z moją teściową, ale mam wrażenie, że myśli tylko o sobie. Niedawno skończyłam trzydzieści cztery lata, a nasze małżeństwo przeszło przez wiele trudności.
Mimo że mieszkamy w tętniącym życiem mieście, nasza dzielnica zazwyczaj jest spokojna. Ale pewnego fatalnego dnia, wizyta mojej siostry zamieniła mój spokojny dom w strefę katastrofy.
Kocham mojego męża. Mieszkamy razem od 20 lat, a każdy dzień z nim nadal przynosi mi radość i poczucie spokoju. Jest mechanikiem samochodowym. Zaczynał od zera. Teraz ma własny mały warsztat w naszym mieście. Szkoda, że musimy czekać miesiącami na zamożnego klienta. Ale każdy samochód potrzebuje naprawy, więc tak zarabia na życie. A tak przy okazji,
Byłem zły, ponieważ kiedy byłem dzieckiem, mój ojciec opuścił moją matkę i mnie dla innej kobiety. Tak właśnie wierzyłem. Okazało się, że mieli syna, mojego przyrodniego brata.
Na początku Ania i jej mąż Michał wprowadzili się do nas. Mieliśmy przestronny i piękny dom z trzema sypialniami, który miał wystarczająco dużo miejsca dla nas wszystkich.
Pewnego wieczoru wracałem z pracy, gdy zauważyłem mojego sąsiada siedzącego na werandzie, z łzami płynącymi po twarzy. Średniego wieku mężczyzna, wpatrywał się bezmyślnie w dal, nie mogąc ukryć swojego smutku. Było jasne, że coś się stało. Podszedłem do niego i zapytałem, czy mogę jakoś pomóc. Odpowiedział: „Nikt mi teraz nie pomoże, jest już za późno…”
