Żyliśmy wygodnie. Udało nam się kupić mały dom i używany samochód. Moi rodzice nie mogli nam pomóc finansowo, więc musieliśmy polegać wyłącznie na sobie. Długo planowaliśmy nasze drugie dziecko. Mój mąż był w siódmym niebie, gdy nasze plany w końcu się spełniły. Ale koszty wzrosły, a on zaczął pracować na pół etatu wieczorami. Kiedy
„Przez ostatnie 8 lat nigdy nie prosiłam ich o pieniądze; to po prostu nigdy nie przyszło mi do głowy. Wręcz przeciwnie, zawsze starałam się odwiedzać ich i być dla nich wsparciem, ale teraz czuję się jak obca we własnej rodzinie.”
Jestem samotną matką wychowującą dwóch synów. Mieszkamy w małym dwupokojowym mieszkaniu. Utrzymanie siebie i moich dzieci jest niezwykle trudne. Moi rodzice trochę pomagają, ale to wciąż za mało.
Po śmierci mojej matki, mój ojciec nie mógł sobie poradzić i sięgnął po alkohol. Zostałem sam, musiałem radzić sobie sam. Nie mieliśmy jedzenia, a ja nie miałem czystych ubrań. W końcu trafiłem do rodziny zastępczej, ale moja macocha zabrała mnie z powrotem do domu.
Powiedziałam jej, że może widywać i rozmawiać z naszym ojcem tylko w mojej obecności. Dlaczego? Jest wiele powodów! Moja siostra ma teraz 35 lat, ale
Mam dwoje dzieci, czworo wnuków i dwoje zięciów, a mimo to żyłam jak pustelnica. Ale kiedy wspomniałam o przekazaniu mojego domu siostrzenicy, nagle się pojawili i zrobili awanturę. Teraz jest jasne, że jedyne, czego ode mnie chcą, to moja nieruchomość. Miałam nadzieję, że moje dzieci będą mnie wspierać na starość, ale zamiast tego
Po burzliwej rozmowie z moją byłą teściową, zdałam sobie sprawę z głębi jej pogardy. Powiedziała mi, że powinnam była zastanowić się, jak zapewnić moim dzieciom byt, zanim sprowadziłam je na świat.
Emilia nalega, że powinnam dać im jeden z moich domów, ponieważ dała mi wnuka. Faktycznie posiadam dwa domy. Mieszkam w jednym z nich.
Kiedy nasi przyjaciele i rodzina dowiedzieli się o naszym planie, uznali go za całkowicie absurdalny. „Co wy sobie myślicie?! To jest dobre tylko na wakacje!” Ale sprawy nie potoczyły się tak, jak się spodziewaliśmy.
To było duże rodzinne spotkanie. Prawie wszyscy mieli kilkoro dzieci, z wyjątkiem nas, którzy mieliśmy tylko jedno. Niektórzy mieli nawet czworo dzieci. Z jakiegoś powodu zawsze wydawało się, że to my musimy nadrabiać zaległości.
Trudno jest mi porozumieć się z moim synem. W dzieciństwie wszystko było w porządku. Ale jako nastolatek, Jakub zaczął zadawać się z niewłaściwym towarzystwem. Stracił zaufanie zarówno do mnie, jak i do swojego ojca. Udało nam się wyciągnąć go z tego środowiska, ale nigdy nie był już taki sam. Nie chciał się uczyć ani iść na studia. Ogólnie rzecz biorąc, sytuacja tylko się pogarszała.
Zawsze byłam wsparciem dla mojej teściowej, załatwiając jej sprawy i wożąc ją, gdzie tylko potrzebowała. Ona i mój mąż uzgodnili, że zostawi po jednym domu każdemu ze swoich synów. Ale sprawy przybrały niespodziewany obrót.
