Moja mama nie przebiera w słowach i często wysyła mi złośliwe wiadomości. Zablokowałam wiele numerów, ale ona zawsze znajduje sposób, by skontaktować się ze mną z nowego. Treść wiadomości jest różna, ale zawsze pełna ostrych słów. Moja matka życzy mi strasznych rzeczy, w tym śmierci i choroby. Jak matka może pisać takie rzeczy do własnej córki? Nie widzi w tym nic złego.
Dom, który moi rodzice kupili nam na prezent ślubny, wydawał się błogosławieństwem, ale okazał się początkiem końca naszego małżeństwa. To nie tylko kwestia domu, ale to właśnie tam wszystko się zaczęło. Teraz, wychodząc z depresji, nie jestem już tą radosną osobą, którą byłam przed ślubem. Oto moja historia.
Mieć dziecko w wieku 38 lat i próbować go nie rozpieszczać wydaje się być zadaniem nie do wykonania. Zapytaj każdego rodzica, który zdecydował się na dziecko później w życiu, a prawdopodobnie się zgodzi. Życie ma swoje sposoby, ale mój mąż i ja nie mogliśmy nic z tym zrobić. Przez lata staraliśmy się o dziecko, ale szczęście nie było po naszej stronie. Nawet nie chcę wspominać tamtych czasów. Teraz, gdy nasz syn rośnie, stajemy przed nowymi wyzwaniami, które wydają się nie do pokonania.
Nora i jej ojczym Henryk są teraz na emeryturze. Nora ma 65 lat, a Henryk 72 lata. Zdolność poruszania się Henryka pogorszyła się, co utrudnia mu chodzenie, dlatego Nora się nim opiekuje. Zawsze dobrze się dogadywali, wspierając się i doradzając bez żadnych konfliktów. Aż do niedawna. Trzydzieści lat temu Henryk ożenił się z kobietą mającą dwoje małych dzieci, które od tamtej pory są mu wdzięczne. Ale teraz ich życie przybiera smutny obrót.
Będę szczery: moja synowa nie jest lubiana przez całą rodzinę. Wszyscy byliśmy zszokowani, że mógł ją w ogóle polubić. Ale zacznijmy od początku. Często spotykamy się jako rodzina. Podczas jednego z tych spotkań mój młodszy syn, Bartek, postanowił przyprowadzić swoją dziewczynę. Nie mieliśmy nic przeciwko temu: goście są zawsze mile widziani. Ale kiedy ją przyprowadził, wszyscy na nią spojrzeliśmy
Mój mąż, Adam, niespodziewanie pokłócił się z moją rodziną z powodu pozornie błahych spraw. Teraz odmawia wpuszczenia do naszego domu jakichkolwiek moich krewnych. Mieszkamy razem od trzech lat i choć nasz związek generalnie układa się dobrze, nieprzewidywalny temperament Adama staje się poważnym problemem.
Kiedy Michał i Klaudia otrzymali od rodziców Klaudii uroczy stary dom jako prezent ślubny, wydawało się, że to początek bajki. Jednak dom szybko ujawnił liczne wyzwania, które wystawiły ich związek na próbę. Oto historia, jak pozornie przeklęty prezent zamienił się w podróż odkrywania na nowo i wzmocnił więzi ich małżeństwa.
Zeszłej nocy nie zmrużyłam oka. Trudno mi sobie poradzić z sytuacją, która rozwinęła się w moim życiu. Nie wiem, jak sobie z tym poradzić. Osiem miesięcy temu dowiedziałam się, że jestem w ciąży. Po ślubie przeprowadziłam się do miasta mojego męża. Mam dobre relacje z rodzicami, ale rzadko się widujemy z powodu odległości.
Świeżo po ślubie, zostałem zaskoczony rodziną. Przez całe zaręczyny ja i mój mąż omawialiśmy kwestie mieszkalne z moimi rodzicami. Początkowo mama obiecała nam rodzinny dom, ale rzeczywistość szybko zmieniła kurs. Pewnego dnia zaskoczyła nas: rozwodzi się z tatą i zdecydowała, że będzie mieszkać w domu sama.
Nazywam się Adelajda i chcę podzielić się moją historią. Jestem niedawno przejściu na emeryturę nauczycielką, która zaczęła swoją emeryturę sześć miesięcy temu. Mam dorosłe dzieci, męża i psa. Ogólnie nie mogę narzekać na życie; żyję skromnie, ale wygodnie. Lubię czytać, malować i oglądać klasyki kina. Jednak od lat marzyłam o rozwodzie. Urodziłam się i wychowałam w małym miasteczku i wyszłam za mąż
Będąc osobą o dobrym sercu, zawsze starałem się być pomocny i uprzejmy dla wszystkich dookoła. Te cechy, choć pozornie pozytywne, często wpędzały mnie w kłopoty. Można by pomyśleć, że to wszystko kwestia wychowania, ale mój młodszy brat, Sebastian, jest moim całkowitym przeciwieństwem. Samolubny i łatwo obrażający się, a jednak jakoś uroczy, często udawało mu się postawić na swoim. Tym razem jednak jego założenia doprowadziły mnie do granic wytrzymałości.
W drodze na urodziny przyjaciółki postanowiłam kupić bukiet kwiatów jako miły dodatek do jej prezentu. Gdy wychodziłam od kwiaciarki, podeszło do mnie młode chłopię o oczach niosących smutek całego świata. Zapytał, czy może kupić te kwiaty dla swojej matki. Powód jego prośby wprawił mnie w stan szoku i smutku.
