Przez trzy lata mieszkali razem, starając się stworzyć pozory rodziny. Natalia starała się zarządzać domem i wspierać swojego towarzysza w każdy możliwy sposób, podczas gdy Jerzy, mimo swoich starań, napotykał trudności, które prowadziły do nieprzewidzianych konsekwencji.
Dorastając, Elżbieta i Jakub prawie nie odczuwali obecności swojej matki, Grażyny, która była bardziej zaangażowana w życie obcych niż własnych dzieci. Teraz, jako dorośli, mierzą się z konsekwencjami dzieciństwa pozbawionego matczynego ciepła.
Przez dziesięć lat naszego małżeństwa, Bartek nigdy nie wypowiedział wobec mnie ostrego słowa. Mimo to, napotkaliśmy wiele wyzwań, z naszą sytuacją mieszkaniową na czele. Jednak nic nie przygotowało mnie na odkrycie, które czekało na mnie w kuchni mojej teściowej.
Moja była teściowa, Wiktoria, i ja zawsze miałyśmy świetne relacje. Dobrze się dogadywałyśmy podczas mojego małżeństwa z Jakubem, a nawet po rozwodzie. Jednak sytuacja zmieniła się, gdy Jakub ożenił się ponownie z Natalią, która zdaje się znajdować wady we wszystkim, w tym w ostatnio kupionym przez Jakuba mieszkaniu dla naszego syna, Karola.
„Moja babcia ze strony taty nigdy nie traktowała mnie jak członka rodziny,” skarży się Wiktoria swojej przyjaciółce Zuzannie. „Wyobraź sobie, jakie to uczucie.”
Niektórzy mężowie są jawnie tyrańscy, krzyczą lub stają się nadmiernie przywiązani z byle powodu. Inni mogą być pijakami lub nieudacznikami, którzy nie przyczyniają się do domowego budżetu, a mimo to nie oczekują niczego w zamian od swoich żon. Oba scenariusze są koszmarem dla każdej kobiety. Jednak moja sytuacja jest inna; jestem żoną nowoczesnego, stylowego i inteligentnego skąpca, który niemal uważa się za świętego.
Moja mama nie przebiera w słowach i często wysyła mi złośliwe wiadomości. Zablokowałam wiele numerów, ale ona zawsze znajduje sposób, by skontaktować się ze mną z nowego. Treść wiadomości jest różna, ale zawsze pełna ostrych słów. Moja matka życzy mi strasznych rzeczy, w tym śmierci i choroby. Jak matka może pisać takie rzeczy do własnej córki? Nie widzi w tym nic złego.
Dom, który moi rodzice kupili nam na prezent ślubny, wydawał się błogosławieństwem, ale okazał się początkiem końca naszego małżeństwa. To nie tylko kwestia domu, ale to właśnie tam wszystko się zaczęło. Teraz, wychodząc z depresji, nie jestem już tą radosną osobą, którą byłam przed ślubem. Oto moja historia.
Mieć dziecko w wieku 38 lat i próbować go nie rozpieszczać wydaje się być zadaniem nie do wykonania. Zapytaj każdego rodzica, który zdecydował się na dziecko później w życiu, a prawdopodobnie się zgodzi. Życie ma swoje sposoby, ale mój mąż i ja nie mogliśmy nic z tym zrobić. Przez lata staraliśmy się o dziecko, ale szczęście nie było po naszej stronie. Nawet nie chcę wspominać tamtych czasów. Teraz, gdy nasz syn rośnie, stajemy przed nowymi wyzwaniami, które wydają się nie do pokonania.
Nora i jej ojczym Henryk są teraz na emeryturze. Nora ma 65 lat, a Henryk 72 lata. Zdolność poruszania się Henryka pogorszyła się, co utrudnia mu chodzenie, dlatego Nora się nim opiekuje. Zawsze dobrze się dogadywali, wspierając się i doradzając bez żadnych konfliktów. Aż do niedawna. Trzydzieści lat temu Henryk ożenił się z kobietą mającą dwoje małych dzieci, które od tamtej pory są mu wdzięczne. Ale teraz ich życie przybiera smutny obrót.
Będę szczery: moja synowa nie jest lubiana przez całą rodzinę. Wszyscy byliśmy zszokowani, że mógł ją w ogóle polubić. Ale zacznijmy od początku. Często spotykamy się jako rodzina. Podczas jednego z tych spotkań mój młodszy syn, Bartek, postanowił przyprowadzić swoją dziewczynę. Nie mieliśmy nic przeciwko temu: goście są zawsze mile widziani. Ale kiedy ją przyprowadził, wszyscy na nią spojrzeliśmy
Mój mąż, Adam, niespodziewanie pokłócił się z moją rodziną z powodu pozornie błahych spraw. Teraz odmawia wpuszczenia do naszego domu jakichkolwiek moich krewnych. Mieszkamy razem od trzech lat i choć nasz związek generalnie układa się dobrze, nieprzewidywalny temperament Adama staje się poważnym problemem.
