Marzenie o stworzeniu zjednoczonej rodziny, która obejmuje zarówno moich rodziców, jak i rodzinę mojego męża, zakończyło się rozczarowaniem. Niestety, moi rodzice nie akceptują rodziny, którą zbudowaliśmy z mężem. Wszystko zmieniło się po naszym ślubie i założeniu własnej rodziny. Dla nich mój ukochany mąż jest tylko obcym człowiekiem. Wszystko zaczęło się od ich zachowania.
Mam na imię Wiktoria. Rok temu poznałam Aleksa. Spotykaliśmy się przez rok, zanim zdecydowaliśmy się zamieszkać razem. Mieszkamy razem już od roku. Nie jesteśmy małżeństwem; po prostu nie widzimy takiej potrzeby. Byłam już wcześniej mężatką, a Aleks ma byłą żonę. Mam trzydzieści dwa lata i syna z pierwszego małżeństwa – Janka, który ma siedem lat. Aleks ma trzydzieści pięć lat i córkę z poprzedniego małżeństwa.
Matka postanowiła przekazać swój majątek synowi, ponieważ obiecał, że będzie się nią opiekował. Jednak sprawy nie potoczyły się zgodnie z planem. To historia złamanych obietnic i rodzinnej zdrady.
Kocham mojego brata, ale nigdy nie był samodzielny. Ciągle mu przypominam, że jest dorosły i powinien prowadzić własne życie.
Zawsze była roztrzepana, nieuważna, z tłustymi włosami i brudnymi butami, i nigdy jej nie lubiłam. W przeciwieństwie do innych dziewczyn, zachowywała się zupełnie inaczej.
Zanim się pobraliśmy, spotykałam się z moim partnerem przez bardzo długi czas (około 6-8 lat). Kocham i szanuję go, ale jest jeden poważny problem – jego była żona. Mój mąż jest po czterdziestce i nigdy nie ukrywał, że był wcześniej żonaty i ma dziecko. Jednak przez cały ten czas jego syn mieszkał z matką. Teraz wszystko się zmieniło.
Sześć miesięcy temu awansowałem na stanowisko kierownika. W moim zespole była moja kuzynka, Kasia. Zawsze byłyśmy blisko, ale wspólna praca zmieniła wszystko.
Czy posiadanie dużej rodziny jest naprawdę możliwe w dzisiejszej gospodarce? Emilia tak uważa, ale jej matka, Lidia, często się z nią nie zgadza. Młoda kobieta, mająca teraz 31 lat, zmaga się z ciągłą niepewnością finansową, co prowadzi do częstych kłótni między nimi.
Mam wnuki, które uwielbiam. Nigdy nie faworyzuję moich dzieci i staram się pomagać im równo. Nie chcę, aby ktokolwiek czuł się zaniedbany. Jednak problem leży gdzie indziej.
Podczas rutynowej kolacji mój mąż spokojnie oznajmił, że odchodzi do innej kobiety. Nie miał roszczeń do naszego domu i zamierzał przekazać mi swoją część wspólnej nieruchomości.
Moja mama zawsze ostrzegała mnie, że życie z rodziną męża może być przepisem na katastrofę. Myślałam, że sobie poradzę, ale się myliłam. Pomimo moich najlepszych starań, sytuacja pogorszyła się po śmierci mojego teścia. Oto moja historia o tym, jak wszystko się rozpadło.
Może to brzmieć surowo, ale jedyne dziecko często poświęca swoje własne życie, aby opiekować się starzejącymi się rodzicami, którzy czują się uprawnieni do ich niepodzielnej uwagi.
