„Nigdy nie rozmawiałam o tym z moimi dziećmi, ponieważ uważam, że to nieetyczne. Każdy buduje swoje życie tak, jak chce.” Niedawno Maria obchodziła swoje urodziny. Zazwyczaj
Matka mojego męża wydawała się być spełnieniem marzeń, dopóki nie zdecydowaliśmy się na rozwód. Wtedy pokazała swoje prawdziwe oblicze, a ja zrozumiałam zbyt późno, że moja mama miała rację od samego początku.
Tak, nadal nie mogę zmusić się, by nazwać cię po imieniu. Nadal jesteś kobietą, która próbowała ukraść mojego męża i ojca moich dzieci. Tak, mój mąż był głupcem, że „zakochał się” w tobie, ale to nie o niego tu chodzi — to chodzi o CIEBIE. To ty straciłaś. W moich oczach (i w oczach wielu innych) jesteś niczym więcej niż gorzkim wspomnieniem.
Kiedy się pobraliśmy, miałam 30 lat, a mój mąż 29. Teraz obchodzimy piątą rocznicę ślubu. Mieszkamy w małym jednopokojowym mieszkaniu.
Straciłam zdolność do nawiązywania kontaktu z własną córką. Każda rozmowa wydaje się, jakbym rozmawiała z kimś obcym, ponieważ coraz bardziej naśladuje swoich teściów. Nic dziwnego, biorąc pod uwagę, że teściowie poświęcili swoje życie synowi i teraz robią wszystko dla jego rodziny. Mam zupełnie inne spojrzenie na to, co się dzieje. Wychowałam córkę na niezależną osobę, a teraz oczekuje ode mnie finansowania jej stylu życia.
Po rozwodzie moich rodziców, pozostałam blisko z tatą i często spędzałam wakacje u dziadków w małym nadmorskim miasteczku. Dziesięć lat później moja mama ponownie wyszła za mąż i teraz nalega, żebym dogadała się z moją nową przyrodnią siostrą, której zachowanie jest nie do zniesienia.
Byłem w szoku i myślałem, że to okrutny żart. Zawsze wierzyłem, że mamy silną, zżytą rodzinę. Myślałem, że mój ojciec nas zdradził. Ale potem odkryłem prawdę.
Gdy dorastaliśmy, nic się nie zmieniało. Zabierał wszystko, zwłaszcza jeśli należało do kogoś innego. Kiedy byliśmy dziećmi, ciągle się kłóciliśmy, bo zawsze zabierał moje zabawki.
Po długim dniu w pracy przygotowałam obfitą kolację dla mojego męża i czekałam, aż wróci do domu. Kiedy Jan w końcu przyszedł, poszedł prosto do lodówki, wziął resztki i zjadł w milczeniu. Potem zawołał mnie i powiedział, że chce rozwodu.
Zawsze wiedziałam, że nie dorównam jego umiejętnościom kulinarnym, mimo że staram się poprawiać. Czasami Jakub mi pomaga i uczy mnie swoich trików. Ale wciąż czuję, że nie daję rady.
Moje relacje z siostrą i matką ostatnio się pogorszyły. Uważają, że jestem zła na siostrę z błahych powodów, bez wyraźnych przyczyn.
Choć niedawno skończyłam 63 lata, czuję się lepiej niż 20 lat temu. To jest to, co oznacza przejęcie kontroli nad swoim życiem i zdrowe odżywianie. Radzę wszystkim to rozważyć, ponieważ zawsze jest czas na zdrowy styl życia. Ale moja historia dotyczy czegoś innego. Chcę podzielić się incydentem, który wydarzył się między mną a moim synem.
