Przez osiemnaście lat codziennie podawałam kawę panu Zbigniewowi, który zawsze siadał w tym samym kącie mojej małej kawiarni w Piotrkowie. Jego zniknięcie wywróciło mój świat do góry nogami i zmusiło mnie do zmierzenia się z własnymi uprzedzeniami oraz rodzinnymi tajemnicami. Ta historia to opowieść o samotności, przebaczeniu i o tym, jak czasem najważniejsze rzeczy kryją się tuż pod powierzchnią codzienności.