Jedno zwykłe sobotnie przedpołudnie zmieniło całe moje życie. Pod wycieraczką znalazłam kopertę, a w niej zdjęcie mojego męża z dzieckiem, które nie było nasze. Od tego momentu zaczęłam odkrywać prawdę, która rozbiła moją rodzinę i zmusiła mnie do zadania sobie najtrudniejszych pytań.
Mam na imię Marta i narodziny moich bliźniąt, Szymona i Dawida, wywróciły mój świat do góry nogami. Ich różny wygląd wzbudził podejrzenia, obudził rodzinne konflikty i zmusił mnie do walki o prawdę oraz miłość. To opowieść o tym, jak zmierzyłam się z osądem i odnalazłam siłę, by chronić swoje dzieci.
Pięć lat temu pożyczyliśmy z mężem dużą sumę jego rodzicom. Dziś, gdy sami mamy problemy finansowe, nie możemy się zgodzić, czy powinniśmy upomnieć się o zwrot pieniędzy, czy po prostu im wybaczyć. To opowieść o lojalności, żalu i granicach rodzinnych więzi.
W dramatycznej chwili życia, gdy ojciec błagał mnie o pieniądze na rzekomo pilną operację, wzięłam ogromny kredyt, wierząc, że ratuję mu życie. Prawda okazała się szokująca – tata wydał wszystko na hazard i luksusowe życie w Warszawie. Ta historia to opowieść o zdradzie, rodzinnych konfliktach i pytaniu, czy można jeszcze zaufać najbliższym.
Moja siostra postawiła mi ultimatum: albo sprzedamy dom po rodzicach, albo przestaniemy być rodziną. W tej historii opowiadam o bólu po stracie, rodzinnych konfliktach i o tym, jak trudno jest wybrać między przeszłością a przyszłością. To opowieść o miłości, żalu i pytaniu, czy dom to tylko mury, czy coś znacznie więcej.
Po ćwierćwieczu wspólnego życia odkryłam, że mój mąż Janusz skrywał przede mną tajemnicę. Przypadkowo znalazłam w jego telefonie wiadomości od innej kobiety, co wywróciło mój świat do góry nogami. Ta historia to opowieść o zdradzie, rodzinnych konfliktach i poszukiwaniu siebie na nowo.
Otrzymałam od syna wiadomość, która złamała mi serce: nie chce, żebym przyszła na urodziny wnuka, bo 'babcia psuje atmosferę’. W tej opowieści dzielę się bólem odrzucenia, próbą zrozumienia własnych błędów i walką o miejsce w rodzinie. To historia o tęsknocie, dumie i pytaniu, czy można naprawić to, co zostało rozbite.
Przez osiemnaście lat codziennie podawałam kawę panu Zbigniewowi, który zawsze siadał w tym samym kącie mojej małej kawiarni w Piotrkowie. Jego zniknięcie wywróciło mój świat do góry nogami i zmusiło mnie do zmierzenia się z własnymi uprzedzeniami oraz rodzinnymi tajemnicami. Ta historia to opowieść o samotności, przebaczeniu i o tym, jak czasem najważniejsze rzeczy kryją się tuż pod powierzchnią codzienności.
