Nazywam się Marta, mam 64 lata, a mój mąż Robert i ja zaczęliśmy głęboko zastanawiać się nad dziedzictwem, które chcemy pozostawić po sobie. Zbliżając się do emerytury, rozważamy nasze życie, skromne osiągnięcia i sprawy, które są nam bliskie. Podjęliśmy kluczową decyzję dotyczącą naszego majątku, która jest zgodna z naszymi zasadami i ma na celu zainspirowanie naszych wnuków, Eryka i Lilki, do przyjęcia przyszłości, w której cenią pracowitość i empatię.
Emerytura często jawi się jako czas na cieszenie się owocami swojej pracy, ale dla Anny i Jana stała się okresem niespodziewanych konfliktów rodzinnych. Pomimo starannego planowania i oszczędzania, trudności finansowe ich syna przyniosły nieoczekiwane wyzwania dla ich planów emerytalnych.
Nasze życie zmieniło się na lepsze, gdy przeszliśmy na emeryturę. Nasze dzieci dorosły i założyły własne rodziny, a my, jako seniorzy, przeprowadziliśmy się do wymarzonego domu z dala od zgiełku miasta. Przez całe życie pragnęliśmy spokoju i harmonii, ale w młodości był to luksus, na który nie mogliśmy sobie pozwolić. Oszczędzaliśmy sumiennie.
Mój mąż i ja jesteśmy razem od 35 lat. Mieliśmy swoje wzloty i upadki, nawet rozważaliśmy rozwód w pewnym momencie. Teraz, gdy zbliżamy się do emerytury, chcemy tylko spokoju i stabilności. Mieszkamy w naszym przytulnym domu z ukochanym psem. Ale kiedy nasz syn poprosił o pomoc finansową, musiałam podjąć trudną decyzję.
