Pani Małgorzata jest na emeryturze od dłuższego czasu. Patrzy przez okno i zastanawia się, co teraz robią jej dorosłe córki i syn. Czy przyjdą złożyć jej życzenia urodzinowe? Może przynajmniej zadzwonią? Nie chcą spędzać wolnego czasu z wiekową matką. „Pamiętam, jak mój mąż zostawił mnie z trójką dzieci. Nie chciał…”
Nora postanowiła odwiedzić swojego syna i synową, gdy podróżowała do miasta. Rzadko ich odwiedzała, ponieważ podróż zajmowała dużo czasu. Kasia przywitała ją radośnie, uściskała i zaprosiła do kuchni. Mieszkanie było, jak zawsze, w nieładzie. Kasia nie była zbyt dobra w utrzymywaniu porządku. Nora nadal nie mogła zrozumieć, jak jej syn, który kochał porządek, wybrał Kasię.
Ich małżeństwo zakończyło się rozwodem po siedmiu burzliwych latach, co uważam za długi czas dla tak nieszczęśliwego związku. Była żona mojego syna pozostała trudną osobą w naszym życiu.
Zabrałem ojca do domu opieki, gdzie mógł otrzymać potrzebną opiekę, ale moja rodzina zaczęła mnie za to nienawidzić. Oskarżają mnie o porzucenie go i przyczynienie się do jego pogorszenia. Mówią, że robiąc to, jestem jak wszyscy inni, którzy pozbywają się swoich bliskich. Łamie mi serce, że tak myślą.
Przez ostatnie 10 lat naszego małżeństwa starałam się zbudować dobrą relację z moją teściową. Odkąd przeprowadziliśmy się z przedmieść do miasta, ona ciągle dzwoni do mnie i Piotra, prosząc, żebyśmy przyjeżdżali i pomagali jej w każdy weekend. Odmowa wydaje się niegrzeczna, więc zawsze kończy się na tym, że jedziemy, sprzątamy, gotujemy, robimy pranie i zajmujemy się jej domem. Problem w tym, że oprócz mojego własnego
Nigdy nie myślałam, że będę żywić urazę zarówno do mojej mamy, jak i siostry. Wychowano mnie inaczej. Ale życie potoczyło się tak, że nie mogę pozbyć się poczucia niesprawiedliwości. Co powinnam zrobić w tej sytuacji? Nie potrafię podjąć decyzji sama. Wychowaliśmy się w zżytej rodzinie, ale teraz wszystko wydaje się inne.
Po powrocie ze szpitala z noworodkiem, zostałam sama z dzieckiem. Mój mąż, Adam, jest cały dzień w pracy i oczekuje, że obiad będzie gotowy, gdy wróci do domu. Na początku zazdrościłam tym, którzy mieli babcie gotowe do gotowania, spacerów z dzieckiem i pomocy w domu. Mogły nawet pilnować dziecka, gdy mama brała prysznic.
Aby uczcić zakończenie siódmej dekady swojego życia, Elżbieta postanowiła zorganizować wystawną imprezę na modnym tarasie z muzyką na żywo i DJ-em. Zaprosiła przyjaciół, byłych kolegów z pracy i rodzinę, mając nadzieję na zbliżenie się do swoich wnuków.
Penelopa była głęboko urażona. Jej syn, Robert, niedawno się ożenił, a zaledwie kilka tygodni później on i jego żona postanowili, bez wyraźnego powodu, że będą gotować sami. Co gorsza, Robert ogłosił, że kupią drugą lodówkę. „Dlaczego, synu?” Penelopa była zaskoczona. „Uważamy, że tak będzie lepiej,” odpowiedział. Robert nie żartował. Wkrótce, w tej samej kuchni, w której zawsze gotowali razem
Chodzi o to, że po prostu chciałam mieć wnuki! Co więcej—żądałam wnuków! Ale teraz, nie mogę nawet zobaczyć własnego dziecka… Urodziłam syna.
– Czasami czuję się zażenowana: czy to możliwe, że niektórzy ludzie po prostu nie mają poczucia humoru? Zaczyna czepiać się wszystkiego, co powiem, próbując dowiedzieć się, dlaczego to powiedziałam.
Nie, pamięta nas, nie zostawia mieszkania otwartego i nie błąka się bez celu. Wydaje się być w porządku, ale przekonała się, że chcę zabrać jej pieniądze.
