Karolina szukała pocieszenia w biurze długo po godzinach pracy, zanurzając się w nieskończonych zadaniach i pomagając kolegom z pracy w ich projektach. Jej dom, niegdyś azyl, stał się miejscem, którego obawiała się, wszystko przez brak szacunku i docenienia ze strony jej męża, Karola. Pomimo starań, aby unikać konfrontacji, pozostając z dala, sytuacja w domu pozostała niezmieniona, prowadząc do nieuniknionej i ponurej realizacji.