Nie mogę zrozumieć, co się dzieje z moją mamą. Prosi mnie, aby moja córka została u niej na noc – nie ma problemu. Ale kiedy moja córka jest u niej, mama zaczyna narzekać i złościć się, że córka jej nie słucha. Jeśli nie pozwolę córce iść, mama płacze, że czuje się samotna i opuszczona.
Nie mogę zrozumieć, co się dzieje z moją mamą. Prosi mnie, aby moja córka została u niej na noc – nie ma problemu. Ale kiedy moja córka jest u niej, mama zaczyna narzekać i złościć się, że córka jej nie słucha. Jeśli nie pozwolę córce iść, mama płacze, że czuje się samotna i opuszczona.
Odkąd pamiętam, moja mama zawsze rywalizowała ze swoją siostrą. Zrozumiałabym, gdyby to była tylko przyjacielska rywalizacja, ale zawsze kończy się to krzywdą dla kogoś.
Na początku miałam wspaniałe relacje z moją teściową; bardzo o mnie dbała. Ale gdybym wiedziała, że taka troska może prowadzić do takich skutków, postąpiłabym inaczej.
Kamil był przystojnym, wysportowanym mężczyzną. Wysoki, zadbany i popularny wśród wielu ludzi. Staram się pamiętać go w ten sposób, aby ułatwić sobie życie. Bo teraz zmienił się nie do poznania. Pewnego dnia mył samochód na podjeździe i dostał udar. Cudem został uratowany. Ale stał się niepełnosprawny. Moje życie wywróciło się do góry nogami.
Miałam dość po jej ostatniej wizycie po sześciu latach przerwy. Ostatnim razem matka mojego męża przyjechała ze swoją siostrą. Oto moja odpowiedź.
Kiedy wróciłam do domu, zastałam Piotra w złym humorze. Zapytał mnie, czy celowo nastawiłam naszą córkę przeciwko jego krewnym. Okazało się, że Zosia miała konfrontację z dziadkami.
Sandra, będąca w ciąży, stoi przed trudną sytuacją z teściową we własnym domu. Szuka porady, jak radzić sobie z sytuacją z szacunkiem i zachować spokój.
Ledwo poznaję teraz moją córkę Gabrielę. Nigdy nie mieliśmy konfliktów i zawsze doskonale się rozumieliśmy. Ale wszystko zmieniło się po jej ślubie.
Po skromnym weselu i czterech latach małżeństwa, Barbara odkrywa niewierność swojego męża, Michała. Mimo jego przeprosin i błagań o wybaczenie, Barbara stoi na rozdrożu, niepewna czy kiedykolwiek będzie mogła zapomnieć o jego zdradzie.
Moja mama nie przebiera w słowach i często wysyła mi złośliwe wiadomości. Zablokowałam wiele numerów, ale ona zawsze znajduje sposób, by skontaktować się ze mną z nowego. Treść wiadomości jest różna, ale zawsze pełna ostrych słów. Moja matka życzy mi strasznych rzeczy, w tym śmierci i choroby. Jak matka może pisać takie rzeczy do własnej córki? Nie widzi w tym nic złego.
Dom, który moi rodzice kupili nam na prezent ślubny, wydawał się błogosławieństwem, ale okazał się początkiem końca naszego małżeństwa. To nie tylko kwestia domu, ale to właśnie tam wszystko się zaczęło. Teraz, wychodząc z depresji, nie jestem już tą radosną osobą, którą byłam przed ślubem. Oto moja historia.
