Całe życie poświęciłam wychowywaniu mojej córki, a teraz pomagam przy wnuku. Ale wydaje się, że zapomnieli, że mogę mieć sprawy osobiste niezwiązane z nimi. Wyszłam za mąż w wieku 22 lat za Jana, cichego, pracowitego mężczyznę. Pewnego dnia zaproponowano mu krótką pracę – dwutygodniową trasę ciężarówką, aby dostarczyć towary. Do dziś nie wiem, co się stało.
Jej telefony kiedyś przynosiły radość, ale teraz przynoszą tylko prośby o pieniądze. Gdy tylko damy jej to, czego chce, znika, nie okazując troski o mnie ani o mojego męża.
Nigdy nie myślałam, że będę żywić urazę zarówno do mojej mamy, jak i siostry. Wychowano mnie inaczej. Ale życie potoczyło się tak, że nie mogę pozbyć się poczucia niesprawiedliwości. Co powinnam zrobić w tej sytuacji? Nie potrafię podjąć decyzji sama. Wychowaliśmy się w zżytej rodzinie, ale teraz wszystko wydaje się inne.
Valentina rozwiodła się z mężem, gdy ich syn, Damian, miał zaledwie 10 lat. Teraz Damian jest dorosłym mężczyzną, a Valentina od dawna jest samotna. Próbowała nawiązać nowy związek, ale sprawy przybrały nieoczekiwany obrót.
