Czasami zmiana nie jest możliwa. Weźmy na przykład mnie. Mam 70 lat i czuję się uwięziona w życiu, którego nigdy naprawdę nie przeżyłam dla siebie. Teraz walczę z głęboką depresją, ponieważ nigdy nie miałam okazji spełnić swoich marzeń.
Wiktoria i Łukasz właśnie ukończyli szkołę. Oboje chcieli wejść na rynek pracy, ale sprawy nie potoczyły się zgodnie z planem. Jej rodzice wkroczyli do akcji, a Wiktoria została w domu, wychowując ich dziecko.
Niezależnie od tego, ile miłości istnieje między tobą a twoim małżonkiem, niezależnie od tego, ile motyli trzepocze w waszych żołądkach, życie nie jest bajką, jeśli twoje konto bankowe nie odzwierciedla rozsądnych liczb. Codzienne życie i rutyna mogą zabić każdy romans, a winne są gospodarka i brak pieniędzy. Gdybym zdała sobie z tego sprawę wcześniej, szczerze mówiąc
Nigdy nie dają jej chwili spokoju. Bieganie, skakanie, krzyki, krzywdzenie innych dzieci. Kobieta nie ma czasu, aby ich rozdzielić lub przeprosić rodziców poszkodowanych dzieci. To niemożliwe do opanowania.
Ale z biegiem czasu życie stało się zbyt monotonne i pozbawione sensu. Anna zdała sobie sprawę, że chce czegoś więcej – rozwijać się, uczyć nowych rzeczy.
Każdego ranka, zamiast cieszyć się kawą, Naomi walczy ze swoją teściową. Wprowadziła się, by pomóc z dzieckiem. Przez miesiące Naomi starała się jej unikać, ale w końcu przyjechała bez zapowiedzi. I osiedliła się w jednym z pokoi. Od tego czasu umysł Naomii jest pochłonięty myślami: jak pozbyć się Róży? Ale jednocześnie musi zachowywać się w sposób, który nie
Kiedy poszliśmy do urzędu, aby załatwić nasze dokumenty, młoda urzędniczka spojrzała na mnie i powiedziała: „Nie obsługujemy wniosków od niań. Mama musi przyjść osobiście!” Poczułam falę zażenowania i frustracji.
Moja mama nie pozwala mi żyć pełnią życia. Płacze przez telefon i jest bardzo zdenerwowana, kiedy nie mogę spędzać z nią całego czasu. Mam dwadzieścia dziewięć lat, jestem mężatką od pięciu lat i już mam dwójkę dzieci. Naturalnie, jestem bardzo zajęta przez większość czasu. Moja córka nie chodzi jeszcze do przedszkola, ponieważ
Po dziesięciu latach małżeństwa w końcu uwolniłam się od stereotypów wpajanych mi przez matkę, babcię i teściową na temat bycia idealną żoną. Taką, która pracuje, opiekuje się dziećmi, utrzymuje dom w czystości, gotuje pyszne posiłki i dba o to, by mąż zawsze był dobrze ubrany, najedzony i szczęśliwy. Mój mąż Michał nawet tego nie doceniał; brał to wszystko za pewnik.
Lea i Jakub mieszkają razem od sześciu lat i mają czteroletniego syna. Jakub jest troskliwym i uważnym ojcem. Mimo że są razem od kilku lat, romantyzm w ich związku zanikł. Teraz Lea staje przed niespodziewanym wyzwaniem, które może zmienić wszystko.
Ale wierzę, że jeśli ktoś popełni błąd i zostanie mu wybaczone, to go powtórzy. W końcu ludzie rzadko się zmieniają.
Dwa lata temu, mój mąż i ja podjęliśmy dość impulsywną decyzję, której teraz głęboko żałujemy. Wszystko zaczęło się, gdy mój mąż otrzymał awans, a ja, kierując się intuicją, zasugerowałam wzięcie kredytu hipotecznego. Przez lata, nawet przed narodzinami naszych dwóch dzieci, z których najstarsze właśnie skończyło 15 lat, wynajmowaliśmy mieszkanie. Teraz zmagamy się z konsekwencjami tej decyzji.
