Jestem mężatką od pięciu lat i przez cały ten czas byłam jedyną osobą utrzymującą naszą rodzinę. Mój mąż, który jest ode mnie o siedem lat starszy, pracuje, ale nie dokłada się do naszych wspólnych wydatków. Ma dziecko z poprzedniego małżeństwa i wprowadził się do mnie po rozwodzie. Kiedy zaczęliśmy się spotykać, myślałam, że sytuacja się zmieni, ale
Niedawno moja mama przyjechała nas odwiedzić, chcąc zobaczyć swojego wnuka. Zapytałam ją, czy chce kawy. W tym momencie wybuchła płaczem: „Dlaczego pytasz? Czy nie jest oczywiste, że wróciłam?”
Ostatnio jestem pochłonięta obawami, że będę musiała zająć się moją teściową zamiast skupić się na własnej rodzinie i wychowywaniu mojego pięcioletniego syna. Każdego dnia mój niepokój rośnie. Zauważyłam nawet, że schudłam i moje włosy wypadają. Myślę, że to reakcja mojego ciała. Rzecz w tym, że moja mama była kiedyś opiekunką osób starszych.
Życie przybrało nieoczekiwany obrót, gdy znalazłam się z dwiema córkami, każda z innego ojca. Może to wydawać się zabawne, ale nie było innych mężczyzn w moim życiu. Oto jak poradziłam sobie z zawiłościami posiadania dwóch teściowych.
– Cześć, Aniu. Jak leci? Coś nowego?
Pomimo że ich związek był w dużej mierze wolny od kłótni, Emilia od dawna czuła niepokój i niezadowolenie ze swojego życia. Janek coraz częściej wyjeżdżał w podróże służbowe, co sprawiało, że Emilia zaczęła kwestionować stabilność ich małżeństwa.
Zdecydował, że będę pokrywać jego codzienne wydatki, podczas gdy on oszczędza swoją emeryturę na „czarną godzinę”. Teraz wszystko spada na mnie: opłaty za media, zakupy spożywcze i więcej.
Sześć miesięcy temu moja żona i ja postanowiliśmy przeprowadzić się do nowego miasta. Wcześniej mieszkaliśmy na obrzeżach i pracowaliśmy w lokalnej firmie. Początkowo wszystko było w porządku. Nie martwiłem się zbędnymi rzeczami, a moja żona rozumiała, kiedy byłem zbyt zmęczony, więc rzadko się kłóciliśmy. Ale w pewnym momencie wszystko się zmieniło. Mój teść zaczął nas często odwiedzać, co stało się problemem, którego nie mogłem zignorować.
– „Hej, jesteś w domu?”
Mimo że mam już 45 lat, zawsze starałam się żyć pełnią życia. Jednak pewne wydarzenie z przeszłości wciąż mnie prześladuje. Chcę podzielić się historią, która zmieniła moje życie i relacje z moją córką. To opowieść o stracie, bólu i trudnych decyzjach, które musiałam podjąć.
Większość ludzi doceniała jej życzliwość, ale niektórzy to wykorzystywali. Kilka miesięcy temu wróciła do domu i zobaczyła sąsiadkę czekającą na werandzie. Kasia wyglądała na zdesperowaną.
– Co się stało? – zastanawiała się Emilia. Kobieta była bardzo zaskoczona, ponieważ jej matka była znana ze swojej dobroci. Jej ojczym, z drugiej strony, to inna historia.
