Byłam zaskoczona i zaczęłam przewracać oczami. Tymczasem moja sąsiadka kontynuowała: „Prawie się wczoraj popłakałam! Twoja matka ledwo niosła swoje torby, była cała spocona! Jak to możliwe? Czy naprawdę nie ma nikogo, kto mógłby jej pomóc?”
Moja pięćdziesięciopięcioletnia teściowa zaczęła ostatnio udawać nieszczęśliwą, samotną kobietę o słabym zdrowiu, której nikt nie kocha, zwłaszcza jej jedyny syn i jego żona. Czyli chodzi o mnie i mojego męża. Dlaczego? Moim zdaniem kobieta pragnie uwagi, opieki, a także po prostu jej się nudzi. Ale mój mąż się ze mną nie zgadza i z tego powodu nasze życie stało się nie do zniesienia.
Po śmierci naszego ojca, nasza matka ponownie wyszła za mąż i urodziła mojego przyrodniego brata, Maćka. Przejął on mieszkanie, które prawnie należy do mnie. Pomimo moich starań, nie udało mi się odzyskać tego, co moje.
Przez lata znosiłam ciągłą krytykę i niezadowolenie mojej synowej z każdego prezentu, który jej dawałam. Doszło do punktu, w którym nie mogłam tego dłużej znieść. Każdy gest był przekręcany na obrazę, więc postanowiłam przestać.
Mówią, że tylko źli ludzie są samotni na starość. Najwyraźniej jestem jednym z nich. W wieku 75 lat jestem ciężarem dla własnych dzieci. Nie mają czasu, aby mnie odwiedzić lub przynieść mi leki. Na jaką pomoc mogę liczyć? Mój mąż zmarł, gdy mój najmłodszy syn miał zaledwie 10 lat. Wychowałam dwoje dzieci sama.
Gdybym nie przyjechała na czas, moja córka urodziłaby w domu, ponieważ była zbyt zajęta gotowaniem kolacji dla swojego męża zamiast udać się do szpitala. W drodze na oddział położniczy błagała mnie, żebym codziennie dbała o jej męża. Powinien sam sobie poradzić! Małżeństwo mojej córki zawsze wydawało mi się problematyczne. Jej mąż, Jan, zachowuje się
Jestem w trudnej sytuacji, ponieważ mój brat, Michał, zabrał klucze do mieszkania naszej mamy i stanął po stronie swojej żony. Potrzebuję porady, jak sobie z tym poradzić.
Czasami umiejętność zachowania milczenia w gorącej sytuacji i unikania eskalacji konfliktu jest kluczowa. Byłam z Janem prawie 16 lat. Nasza piękna córka dorasta. Nasza rodzina wydawała się idealna, ale wszystko zmieniło się w jednej chwili.
Żyliśmy wygodnie. Udało nam się kupić mały dom i używany samochód. Moi rodzice nie mogli nam pomóc finansowo, więc musieliśmy polegać wyłącznie na sobie. Długo planowaliśmy nasze drugie dziecko. Mój mąż był w siódmym niebie, gdy nasze plany w końcu się spełniły. Ale koszty wzrosły, a on zaczął pracować na pół etatu wieczorami. Kiedy
„Przez ostatnie 8 lat nigdy nie prosiłam ich o pieniądze; to po prostu nigdy nie przyszło mi do głowy. Wręcz przeciwnie, zawsze starałam się odwiedzać ich i być dla nich wsparciem, ale teraz czuję się jak obca we własnej rodzinie.”
Myślała, że potrzebuje dziecka, aby jej życie było pełne. Czując presję czasu, zdecydowała się na dziecko. Ale wkrótce potem znalazła się sama, wychowując syna. Poświęcenia, które poniosła, były ogromne, a zakończenie dalekie od szczęśliwego.
Szukam porady, dlaczego moja teściowa nagle nazwała mnie „córką” i jest wyjątkowo miła.
