Właśnie wzięłam ślub. Przed weselem mieliśmy liczne rozmowy z rodzicami na temat domu. Mama początkowo mówiła jedno, ale rzeczywistość okazała się zupełnie inna. Pewnego dnia mama zszokowała mnie wiadomością: rozwodzi się z tatą. Tak po prostu. Wyglądało na to, że czekała z tą wiadomością do mojego ślubu. Moja mama
Szukam porady, jak poradzić sobie z synami, którzy ignorowali mnie przez lata, ale nagle pojawili się, gdy dowiedzieli się, że mogę przekazać mieszkanie mojej siostrzenicy.
Kiedy zaczynasz śnić o byłej dziewczynie swojego męża dwie noce z rzędu, wiesz, że coś jest nie tak. Koszmar jest jeszcze bardziej przerażający, ponieważ wydaje się tak realny i mylący. Szkoda, że mój mąż nie potrafi mnie zrozumieć, a mimo że się ze mną zgadza, nadal spotyka się ze swoją byłą, jakby nic się nie stało.
Kocham mojego męża i naszą piękną córkę. Mamy szczęśliwe życie razem. Mój mąż ciężko pracuje dla nas, zawsze starając się, aby nasza rodzina była szczęśliwa. Robię wszystko, co w mojej mocy, aby nadążyć, dbając o nasz dom i rodzinę. Ale nie wszystko może być idealne. Przez ostatnie osiem lat moja teściowa nieustannie mnie upokarza, gdy nikogo innego nie ma w pobliżu.
Wiem, że mogę być oceniana, ale jest mi żal mojego męża. Wczoraj jego matka zebrała całą rodzinę: wnuki, dzieci i zięciów, aby ogłosić, kto otrzyma spadek. Byliśmy zaskoczeni. Uważam, że to niesprawiedliwe. Oto co postanowiła pani Kowalska: mieszkanie w centrum miasta idzie do młodszego syna, podczas gdy starszy syn (mój mąż) dostaje domek letniskowy.
Obiecał mi to, gdy jeszcze żył. Ale nic nie zostało sformalizowane, a dlaczego miałoby być, skoro jedynymi spadkobierczyniami były jego córka i wnuczka? Nikt nie mógł przewidzieć, co wydarzyło się później.
Kasia chce się ponownie związać ze swoim byłym mężem, ale jej syn stanowczo woli zostać z ojczymem. Szuka porad, jak poradzić sobie z tą trudną sytuacją.
Kobieta ma dwoje dzieci: starszego syna, który ma 37 lat, i córkę, która nadal studiuje. Młodsza córka nadal mieszka z mamą, podczas gdy syn wyprowadził się dawno temu.
Nasze pierwsze dziecko przyszło na świat prawie pięć lat temu, a my z niecierpliwością czekaliśmy na narodziny drugiego. Nigdy nie wyobrażaliśmy sobie, że nasza radość zamieni się w smutek, gdy opuścimy szpital z pustymi rękami.
Jesteśmy małżeństwem od 15 lat i mamy dziecko. Nie jesteśmy zamożni, ale udało nam się trochę zaoszczędzić. Jednak nasze oszczędności szybko się kurczą, gdy staramy się wspierać edukację naszej córki. Niedawno matka mojego męża ponownie zachorowała. Jest chora od około sześciu miesięcy, a teraz musimy ponosić koszty jej leczenia.
Kilka tygodni temu, około dziesiątej wieczorem, mój syn zadzwonił do mnie w panice. Powiedział, że Emilia, moja synowa, została przewieziona do szpitala i nie ma nikogo, kto mógłby zająć się ich dzieckiem. W drodze do szpitala mój syn zostawił ich siedmiomiesięczne dziecko u mnie i błagał: „Mamo, proszę, potrzebujemy twojej pomocy; nie ma nikogo innego.” Oczywiście zgodziłam się, mimo że była to nagła i trudna sytuacja.
Szukam porady, jak poradzić sobie z sytuacją, w której moja córka stała się odległa z powodu swojego męża.
