Nazywam się Snieżana. Moje życie rozpadło się na kawałki, gdy mój syn Filip zachorował, a zamiast wsparcia spotkałam się z obojętnością i niezrozumieniem nawet ze strony najbliższych. Ta opowieść to mój krzyk rozpaczy, ale i nadzieja, że ktoś usłyszy ciszę, która rozdziera wiele polskich domów.
Nazywam się Piotr i zawsze wierzyłem, że mam szczęśliwą rodzinę. Choroba mojej córki i nagłe zniknięcie żony wywróciły mój świat do góry nogami. Musiałem zmierzyć się z bolesną prawdą i nauczyć się być ojcem na nowo.
To opowieść o mojej walce o syna, którego wszyscy już skreślili. Przez chłód i obojętność żony, przez bezsilność wobec choroby, musiałem odnaleźć w sobie siłę, by nie pozwolić odejść nadziei. Czy można pogodzić się z losem, gdy serce krzyczy inaczej?
W jednej chwili mój świat się zawalił – mąż wyrzucił mnie z domu, obwiniając o chorobę naszego syna. Zostałam sama, walcząc o godność i prawo do bycia matką. Ta historia to opowieść o bólu, walce i nadziei na nowe życie.
Mam na imię Kuba i w wieku siedmiu lat usłyszałem diagnozę, która zmieniła życie całej mojej rodziny. Przeszedłem przez ból, strach i samotność, ale to właśnie wtedy odkryłem w sobie siłę, o której nie miałem pojęcia. Dziś chcę opowiedzieć Wam, jak pewnego wieczoru, podczas rodzinnego spotkania, odważyłem się zaśpiewać piosenkę, która poruszyła serca wszystkich obecnych.
Jestem Marianna i od lat próbuję pogodzić oczekiwania mojej matki z rzeczywistością mojego życia. Pewnego dnia rozmowa o nowym samochodzie wywołała lawinę rodzinnych konfliktów, które zmusiły mnie do konfrontacji z własnymi lękami i dumą. Ta historia to opowieść o zranionej dumie, trudnych wyborach i poszukiwaniu własnej drogi.
Od pierwszych chwil mojego życia lekarze nie dawali mi szans. Moja rodzina była rozdarta między wstydem a nadzieją, a ja – choć nieświadoma – stałam się powodem konfliktów i cichych łez. Dziś opowiadam Wam, jak przetrwałam, dzięki miłości jednej osoby, która uwierzyła we mnie, gdy cały świat już mnie skreślił.
