Kiedy Zofia przygotowała sobie specjalny obiad, nie mogła się doczekać, aby go zjeść. Ale kiedy jej teściowa, Renata, postanowiła go zabrać bez pytania, a potem opublikowała to na Instagramie, Zofia poczuła się zraniona i sfrustrowana.
Zachowanie Liliany wobec mnie zmieniło się diametralnie, gdy mój wnuk poszedł do szkoły. Wcześniej nie mogli sobie poradzić bez mojej pomocy, a Liliana traktowała mnie życzliwie, nazywając mnie „Mamą” i mówiąc, że jestem wspaniałą osobą. Ale teraz wszystko się zmieniło; już nie potrzebuje mojej pomocy. Nawet podnosi na mnie głos i nie pozwala mi odwiedzać wnuka. Kiedy
Jestem wyczerpana robieniem wszystkiego sama – moje dorosłe dzieci nawet mnie nie zauważają. Ostrzegałam ich: albo mi pomogą, albo sprzedam cały majątek i zapłacę za pobyt w domu opieki. Mój mąż i ja poświęciliśmy nasze życie dzieciom. Wychowaliśmy syna i córkę, dając im wszystko, na co nas było stać. Teraz nawet nie dzwonią.
Ale wierzę, że jeśli ktoś popełni błąd i zostanie mu wybaczone, to go powtórzy. W końcu ludzie rzadko się zmieniają.
Jest cztery lata młodszy ode mnie, więc nasi rodzice zawsze wydawali się go faworyzować. Zwłaszcza tata. W szkole było trochę łatwiej: przynajmniej tam nie musiałam walczyć o uwagę.
Do momentu, gdy mój syn Janek skończył 27 lat, mieszkaliśmy tylko we dwoje. Czasami przyprowadzał do domu dziewczyny. Kilka razy wydawało się, że ślub jest na horyzoncie, ale zawsze kończyło się to rozstaniem. Janek zawsze szukał poważnego i silnego związku. Ale żadna z tych dziewczyn w to nie wierzyła. Ostatnia dziewczyna wprost powiedziała, że nie zamierza mieszkać z maminsynkiem. Dla mnie
Zaniepokojony ojciec mówi swojej 29-letniej córce, że nie poradzi sobie z samodzielnym życiem, co powoduje napięcie i zranione uczucia. Pomimo emocjonalnego wpływu, ojciec wierzy, że działa w jej najlepszym interesie.
Moja córka i ja nie mamy już kontaktu. I nie uważam tego za tragedię. Trzeba stawić czoła konsekwencjom swoich działań, prawda? Zwłaszcza jako dorosły.
Dopiero niedawno zdałem sobie sprawę, jak leniwa stała się moja żona. Cieszyła się urlopem macierzyńskim, podczas gdy ja byłem wyczerpany od radzenia sobie ze wszystkim sam, więc postanowiłem wysłać ją z powrotem do pracy.
Odkąd pamiętam, moja mama zawsze rywalizowała ze swoją siostrą. Zrozumiałabym, gdyby to była tylko przyjacielska rywalizacja, ale zawsze kończy się to krzywdą dla kogoś.
Na początku miałam wspaniałe relacje z moją teściową; bardzo o mnie dbała. Ale gdybym wiedziała, że taka troska może prowadzić do takich skutków, postąpiłabym inaczej.
Mój syn właśnie dowiedział się, że może mieć sześcioletnie dziecko, o którym nigdy nie wiedział. Co powinniśmy zrobić?
