Okazuje się, że moja teściowa może przychodzić do naszego domu, kiedy tylko chce, a ja nie miałam o tym pojęcia! Zwykle odwiedzała nas, kiedy miała na to ochotę, ale myślałam, że robi to tylko wtedy, gdy ja lub mój mąż jesteśmy w domu. Nie jest złą osobą; kocham i szanuję ją, ale potrzebuję też prywatności. Dlatego musiałam postawić na swoim.
Moja mama nie pozwala mi żyć pełnią życia. Płacze przez telefon i bardzo się denerwuje, kiedy nie mogę spędzać z nią całego czasu. Mam dwadzieścia dziewięć lat, jestem mężatką od pięciu lat i mam dwoje dzieci. Naturalnie, większość czasu jestem bardzo zajęta. Moja córka nie chodzi jeszcze do przedszkola, ponieważ za każdym razem, gdy próbuję ją tam zaprowadzić
Jest moją opoką, moim obrońcą, moim wszystkim. Ale kiedy wzięliśmy ślub, dostałam również jego matkę. I wtedy zaczęły się problemy.
Na początku miałam wspaniałe relacje z moją teściową; bardzo o mnie dbała. Ale gdybym wiedziała, że taka troska może prowadzić do takich skutków, postąpiłabym inaczej.
Ela jest stosunkowo nowa w małżeństwie. Jest na urlopie macierzyńskim, opiekując się swoim rocznym synem. Jej matka, Paulina, to godna zaufania kobieta. Jest bardzo aktywna, zmotywowana i
Czekałem na moment, kiedy moja teściowa zacznie ingerować w nasze życie i narzucać mi swoje zasady. Z czasem zaczęła nas odwiedzać jako gość. Dzwoniła
Szukam porady, jak poradzić sobie z wtrącającą się teściową, która zaczęła często nas odwiedzać i udzielać niechcianych rad.
Wiktoria nigdy nie potrafiła dogadać się ze swoją teściową, Patrycją. Mieszkając we własnym domu z mężem, Markiem, Wiktoria wyznaczyła jasne granice, aby trzymać Patrycję na dystans. Pomimo jej starań, Patrycja miała talent do pojawiania się bez zapowiedzi i narzucania swoich zasad. Choć Wiktoria starała się zachować spokój, wtrącanie się Patrycji doprowadziło do niezapomnianej i niepokojącej kolacji.
Na początku miałam wspaniałe relacje z moją teściową; bardzo o mnie dbała. Ale gdybym wiedziała, że taka troska może prowadzić do takich skutków, postąpiłabym inaczej.
I wymyśliła argumenty, że pomoże przy dzieciach, a ja będę mógł wrócić do pracy. Mimo że przez lata nie interesowała się pomocą.
Oto sytuacja. Kiedy moja córka, Ewa, urodziła swoje pierwsze dziecko, zrobiłam wszystko, co mogłam, aby pomóc: opiekowałam się dzieckiem, chodziłam na spacery, karmiłam, a nawet robiłam pranie. Chciałam dać Ewie szansę na odpoczynek, wiedząc, jak trudna jest opieka nad niemowlęciem. Jednak moja pomoc zaczęła być brana za pewnik. Ewa i jej mąż, Kamil, zaczęli zakładać, że zawsze będę dostępna.
„Zawsze wierzyłam, że życie oddzielnie od naszych rodziców po ślubie jest kluczowe dla utrzymania zdrowych relacji rodzinnych. Daje mi to spokój i komfort wiedząc, że w domu jest tylko mój mąż, nasze dziecko i ja,” dzieli się Wiktoria. Było przygnębiające zdać sobie sprawę, że nie wszyscy szanują te granice. Chodzi o moją teściową, Halinę, która
