– „Naprawdę chce cię poznać. W końcu była za granicą, kiedy ty i Jan wzięliście ślub i nie mogła być na waszym weselu!” Oczywiście, nie spodziewałam się tego, co wydarzyło się później.
– Jestem na urlopie macierzyńskim, a nie darmową opiekunką. Mam wystarczająco dużo obowiązków z własnymi dziećmi i odmawiam przyjmowania odpowiedzialności za cudze. Matka powinna wychowywać swoje dziecko.
Nawet w dzisiejszym nowoczesnym świecie niektóre sytuacje przypominają trudniejsze czasy. Tak było w przypadku Anny, której mała rodzina składała się z matki, starszej siostry i jej samej. Życie było trudne, ale jakoś sobie radzili. Anna wydawała się mieć szczęście, gdy poznała życzliwego i ambitnego mężczyznę. Jednak nieustannie musiała wymyślać sposoby na wsparcie swojej rodziny, często kosztem własnego szczęścia i szczęścia swojego męża, Michała.
Okoliczności zmusiły mnie do zgody na to, aby moja teściowa zamieszkała z nami. Zrobiłam to, ponieważ mam wspaniałego męża, który błagał mnie o pomoc w tym trudnym czasie. Moja teściowa jednak zdawała się zapominać, że mieszka w moim domu i zaczęła narzucać swoje własne zasady. Postanowiłam natychmiast podjąć działania. Ale sprawy nie potoczyły się zgodnie z planem.
Mój mąż rozmawiał przez telefon ze swoją matką, podczas gdy nasza córka bawiła się lalkami. Nasza mała dziewczynka ma niespełna dwa lata. Podeszła do mnie i
„Czego oni chcieli? Dlaczego nic nie powiedzieli wcześniej?” zapytała jej przyjaciółka. „Nigdy nie milczeli, a potem moja cierpliwość pękła!” powiedziała Emilia. Emilia była mężatką od sześciu lat.
Po pięciu latach małżeństwa znaleźliśmy swój rytm. Mieszkając w jednopokojowym mieszkaniu, udawało nam się żyć w zgodzie. Ale kiedy moja teściowa się wprowadziła, wszystko się zmieniło.
Przyjaźnię się z Anią od liceum. Teraz, jako świeżo upieczona mama karmiąca piersią swoje dziecko, nie mogę nawet wyjść na kawę. Bez kontaktów towarzyskich życie wydaje się izolujące, ale w mojej głowie wciąż brzmią słowa mojej matki.
– Musiałam go umyć sama, ponieważ, jakoś tak, wszystkie naczynia były czyste, z wyjątkiem tego jednego talerza, który stał tam brudny przez ponad dzień. Kiedy zaczęłam
– „Powiedziałam mu, że nikt nie myśli o mnie ani o naszym dziecku. Na pewno nie ona. Po prostu trzyma się go i oczekuje, że my zajmiemy się wszystkim.”
I wymyśliła argumenty, że pomoże przy dzieciach, a ja będę mógł wrócić do pracy. Mimo że przez lata nie interesowała się pomocą.
