Opowiadam o swoim życiu po rozstaniu, samotnym macierzyństwie i o tym, jak odnalazłam miłość tam, gdzie najmniej się jej spodziewałam. Pokazuję, że dzieci nie muszą być przeszkodą w budowaniu szczęścia, a wręcz przeciwnie – mogą stać się jego źródłem. To historia o stracie, nadziei i odwadze, by znów zaufać.
Mam 63 lata i po śmierci męża długo żyłam w samotności. Niespodziewanie zakochałam się, ale spotkałam się z niezrozumieniem i krytyką ze strony najbliższych. Moja historia to opowieść o późnej miłości, rodzinnych konfliktach i walce o własne szczęście.
To historia o tym, jak po pięćdziesiątce odważyłam się pokochać naprawdę, mimo lęku przed opinią bliskich i społecznymi oczekiwaniami. Opowiadam o rodzinnych konfliktach, samotności i sile, jaką daje prawdziwe uczucie. Zadaję sobie pytanie, czy mam prawo być szczęśliwa, nawet jeśli inni tego nie rozumieją.
Mam na imię Ewa i po latach samotności zakochałam się jak nastolatka. Moja dorosła córka, Natalia, nie potrafi zaakceptować mojego nowego związku i czuję się, jakbym musiała ukrywać swoje szczęście. Czy matka ma prawo do własnego życia, nawet jeśli jej dziecko nie jest na to gotowe?
Nigdy nie sądziłam, że własna mama odwróci się ode mnie i moich dzieci dla obcego faceta. Przeżyłam szok, rozczarowanie i gniew, gdy zobaczyłam, jak bardzo potrafi być egoistyczna. Ta historia to nie tylko o zdradzie, ale też o tym, jak trudno pogodzić się z nową rzeczywistością.
