Od miesięcy obserwuję, jak mój syn Michał przejmuje na siebie wszystkie obowiązki domowe, podczas gdy jego żona, Kasia, zdaje się tego nie zauważać. Każda moja próba rozmowy kończy się kłótnią lub milczeniem. Nie wiem już, czy powinnam się wtrącać, czy pozwolić im samym rozwiązać swoje problemy.
Po pięciu latach małżeństwa i przeprowadzce do nowego domu, postanowiłam nauczyć męża odpowiedzialności za obowiązki domowe. Mój plan, choć dobrze przemyślany, nie przyniósł oczekiwanych rezultatów i ujawnił głębsze problemy w naszym związku. To opowieść o próbie naprawy relacji, która zakończyła się zupełnie inaczej, niż się spodziewałam.
Rozmowa zaczęła się od prostego pytania, ale szybko przerodziła się w gorącą kłótnię. Marek, który dotąd był spokojny i opanowany, nagle stracił panowanie nad sobą. Zszokowana, Ania siedziała w milczeniu, zapominając o kolacji.
Pomimo tego, że oboje pracujemy na pełen etat, ciężar zarządzania domem i opieki nad dziećmi spoczywa wyłącznie na mnie. Mój mąż pozostaje obojętny na moje zmęczenie i prośby o pomoc.
Mimo że oboje pracujemy na pełen etat, ciężar zarządzania domem i opieki nad dziećmi spoczywa wyłącznie na mnie. Mój mąż pozostaje obojętny na moje zmęczenie i prośby o pomoc.
Sara zawsze brała na siebie większość obowiązków domowych, w tym podejmowanie decyzji i zarządzanie codziennymi zadaniami. Wszystko wydawało się w porządku, aż pewnego dnia jej mąż Jan rzucił lekceważącą uwagę na temat jej wysiłków. Zdeterminowana, by pokazać mu rzeczywistość, Sara postanowiła wziąć sprawy w swoje ręce.
Żona mojego syna zawsze robiła wszystko za niego, nawet nie pozwalając mu sprzątać po sobie talerza ze stołu. Teraz dzwoni do mnie, narzekając, że jej mąż nie pomaga w domu. Jak mogę jej pomóc? Mój były mąż też nie był idealny. Nadal żyje i ma się dobrze, tylko teraz uprzykrza życie innej kobiecie zamiast mnie. Oto, co się stało.
– Cześć, Aniu. Jak leci? Coś nowego?
Oboje mamy pełnoetatowe prace, ale opieka nad dwójką małych dzieci, utrzymanie domu w czystości i dbanie o to, żeby w lodówce było jedzenie, wciąż spada na moje barki, według mojego męża. Jestem wyczerpana.
– Cześć, Aniu. Jak leci? Coś nowego?
Sara zamknęła książkę i uważnie nasłuchiwała, aby upewnić się, że się nie myli. Nie, to nie była pomyłka. Naczynia były zdecydowanie myte w kuchni. To zjawisko było rzadkością w jej domu.
– Cześć, Aniu. Jak leci? Coś nowego?
