Zawsze myślałam, że mogę liczyć na teściową, ale tym razem odmówiła opieki nad moimi dziećmi. Dzieci są rozczarowane, a ja nie wiem, jak im to wytłumaczyć i jak poradzić sobie z własnym poczuciem winy. Czy to ja przesadzam, czy może powinnam zrozumieć jej decyzję?
Moja mama całe życie pracowała w żłobku, a po przejściu na emeryturę została nianią dla obcych dzieci. Gdy poprosiłam ją o pomoc przy własnych dzieciach, odmówiła bez wahania. Ta historia to zapis mojej frustracji, żalu i prób zrozumienia, dlaczego własna rodzina jest na drugim miejscu.
Jestem Zofia, emerytowana nauczycielka z Poznania. Kiedy odmówiłam opieki nad moją wnuczką, cała rodzina zwróciła się przeciwko mnie, a relacje, które budowałam przez lata, rozpadły się w jednej chwili. Ta decyzja kosztowała mnie więcej, niż mogłam sobie wyobrazić.
Trzynaście lat żyłam w cieniu męża, aż pewnego dnia powiedziałam: dość. Rozpoczęła się walka o dzieci, o siebie i o sens dalszego życia. Czy można odzyskać wiarę w siebie, gdy wszystko wokół się wali?
Czy życie osobiste jest ważniejsze w tym wieku? – „Mamo, czy możemy zatrzymać się u ciebie na jakiś czas z dziećmi?” – Sara siedziała na kanapie, błagając. Jej twarz była kwaśna, jakby połknęła całego cytryna. – „A dlaczego mielibyście zatrzymać się u mnie?” – Lidia nawet nie spojrzała na swoją córkę. Patrzyła na swoje odbicie w lustrze, nakładała krem na twarz i delikatnie klepała podbródek.
Moja córka przyjechała około 17:00 i nie była sama. Przed nią do mojego mieszkania wjechał wózek z moją wnuczką. W tym momencie kończyłam makijaż i zastanawiałam się
– Jestem na urlopie macierzyńskim, a nie darmową opiekunką. Mam wystarczająco dużo obowiązków z własnymi dziećmi i odmawiam przyjmowania odpowiedzialności za cudze. Matka powinna wychowywać swoje dziecko.
To było duże rodzinne spotkanie. Prawie wszyscy mieli kilkoro dzieci, z wyjątkiem nas, którzy mieliśmy tylko jedno. Niektórzy mieli nawet czworo dzieci. Z jakiegoś powodu zawsze wydawało się, że to my musimy nadrabiać zaległości.
Trudno Ci pogodzić pracę z rodziną? Potrzebuję rady, jak poradzić sobie z trudną sytuacją z moją mamą i dziećmi.
Czy życie osobiste jest ważniejsze w tym wieku? – „Mamo, czy możemy zatrzymać się u Ciebie na jakiś czas z dziećmi?” – Zuzanna usiadła na kanapie, błagając. Jej twarz była kwaśna, jakby połknęła całego cytryna. – „A dlaczego mielibyście zatrzymać się u mnie?” – Hanna nawet nie spojrzała na swoją córkę. Zerknęła na swoje odbicie w lustrze, nałożyła krem na twarz i delikatnie poklepała podbródek.
W tym czasie jej matka opiekowała się dziećmi, ale nigdy nie przyszło mi do głowy, że robi to za pieniądze… Niedawno się o tym dowiedziałam.
Nie lubię zajmować się małymi dziećmi i nie zamierzam opiekować się moimi wnukami. Teraz, gdy w końcu jestem na emeryturze, chcę żyć dla siebie i nie spędzać wolnego czasu na opiece nad dziećmi.
