Dorastając, często kłóciłem się z bratem. Jest ode mnie trzy lata młodszy, a nasz tata prawie zawsze stawał po jego stronie. Zwłaszcza tata. Szkoła była pewnym wytchnieniem: brak rodziców w pobliżu, a inne dzieci rozumiały mnie i często krytykowały Janka za jego arogancję i zarozumiałość. Nie było dnia, żeby nie drwił z mojego wyglądu.