Dość nietypowa prośba, biorąc pod uwagę, że nie mam żadnych więzi społecznych z moim bratem ani jego dziećmi i prawdopodobnie nigdy ich nie będę miał. To historia o rodzinnych oczekiwaniach i osobistych granicach.
Byłam kochana, bo pomagałam wszystkim, nigdy się nie kłóciłam i zawsze się zgadzałam. Te cechy i nawyki, zakorzenione od dzieciństwa, towarzyszyły mi w dorosłości. Ale kiedy postanowiłam wyznaczyć granice, wszystko się zmieniło.
Z wiekiem nic się nie zmieniało. Ela zawsze brała wszystko, szczególnie jeśli należało do kogoś innego. Jako dzieci, ciągle się kłóciliśmy, ponieważ regularnie zabierała moje rzeczy.
Jest kuzynką mojej babci. Szczerze mówiąc, ledwo wiem, kim jest, czy w ogóle jesteśmy spokrewnieni. Zazwyczaj spotykamy się podczas rodzinnych świąt. Od czasu do czasu rozmawiamy, ale
Byliśmy przeszczęśliwi, gdy nasz syn, Wojciech, przyszedł na świat zdrowy i silny. Adaptacja do życia z noworodkiem nie była łatwa, ale mój mąż, Michał, i ja radziliśmy sobie całkiem nieźle, dopóki moja teściowa, Halina, nie zdecydowała się wprowadzić do nas.
Moja teściowa, Ewa, to pełna życia 45-latka, która uwielbia modne fryzury i ubrania, a także dba o swoją szczupłą sylwetkę. Po rozwodzie z ojcem Krzysztofa wiele lat temu, zdecydowała się zrezygnować z nowych związków, poświęcając swoje życie jedynemu synowi, Krzysztofowi, jak dzieli się z nami Hanna. Ewa mieszka na przedmieściach, ale wydaje się, jakby mieszkała z nami.
Będąc osobą o dobrym sercu, zawsze starałem się być pomocny i uprzejmy dla wszystkich dookoła. Te cechy, choć pozornie pozytywne, często wpędzały mnie w kłopoty. Można by pomyśleć, że to wszystko kwestia wychowania, ale mój młodszy brat, Sebastian, jest moim całkowitym przeciwieństwem. Samolubny i łatwo obrażający się, a jednak jakoś uroczy, często udawało mu się postawić na swoim. Tym razem jednak jego założenia doprowadziły mnie do granic wytrzymałości.
