Mam na imię Marek. W wieku siedemnastu lat oddałem mamie swoją pierwszą wypłatę, nie wiedząc, że ten gest połączy się z rodzinną tajemnicą, która wyjdzie na jaw po ponad sześćdziesięciu latach. Dziś, stojąc nad starym pudełkiem w piwnicy, muszę zmierzyć się z przeszłością i pytaniem, czy naprawdę znamy tych, których kochamy.
Pierwsza wypłata to kamień milowy, który oznacza przejście z młodości do dorosłości. Dla młodego Dawida na początku lat 60. XX wieku był to moment dumy i wdzięczności. Postanowił przekazać swoje pierwsze zarobki matce, Marii, jako szczery gest. Dekady później niespodziewane odkrycie przywraca ten akt miłości na pierwszy plan, ale nie z takim zakończeniem, jakiego można by się spodziewać.
Wielu z nas pielęgnuje wspomnienie otrzymania pierwszej wypłaty, symbolu ciężkiej pracy i niezależności. Dla Izaaka nie było inaczej. Pod koniec lat 50., będąc jeszcze w szkole średniej, przekazał swoje pierwsze zarobki matce, Karolinie, jako wyraz wdzięczności. Przeskakujemy 62 lata do przodu, a zaskakujące odkrycie przywraca na nowo to serdeczne gest, ale nie z radością, jakiej można by się spodziewać.
