Mam na imię Kuba i w wieku siedmiu lat usłyszałem diagnozę, która zmieniła życie całej mojej rodziny. Przeszedłem przez ból, strach i samotność, ale to właśnie wtedy odkryłem w sobie siłę, o której nie miałem pojęcia. Dziś chcę opowiedzieć Wam, jak pewnego wieczoru, podczas rodzinnego spotkania, odważyłem się zaśpiewać piosenkę, która poruszyła serca wszystkich obecnych.
Nasza rodzina zawsze była zżyta, wspólnie przemierzając życiowe trudy z godnością. Pomimo wyzwań, udało nam się pozostać zjednoczonymi. Ale kiedy nasz ojciec zmarł po długiej chorobie, nasze szczęście wydawało się chwiać. Mieszkając w małym miasteczku, mój brat Bartek i ja uczęszczaliśmy do tej samej szkoły. Po śmierci ojca, życie wzięło nieoczekiwany obrót, prowadząc do wzruszającego odkrycia dotyczącego zamiarów naszej matki względem jej oszczędności życiowych.
„Gdy nasza córka, Karolina, i jej mąż, Andrzej, napotkali trudności finansowe, moja żona Helena i ja nie wahaliśmy się z pomocą. Mimo początkowego braku uznania, nasza rodzina znalazła sposób, by zbliżyć się do siebie i wzmocnić więzi poprzez zrozumienie i wdzięczność,” dzieli się Bogdan.
