Jeszcze bardziej przygnębiające jest, gdy wizyty rodzinne nie wynikają z chęci, ale z konieczności. Jak można odmówić w takich sytuacjach? Bliscy krewni powinni się wspierać, ale jaki jest tego koszt?
Nigdy nie wyobrażałam sobie, że nadejdzie dzień, kiedy mój własny dom będzie czuł się, jakby nie był mój. Moja historia zaczęła się dwa lata temu i wszystko rozwijało się stopniowo. Znam mojego męża, Jakuba, od kiedy byliśmy dziećmi. Dzięki moim rodzicom, nasz ślub był ekstrawaganckim wydarzeniem. Są dość zamożni i mogli sobie na to pozwolić. Jednak rodzice Jakuba mieli dla nas inne plany.
To historia, którą nigdy nie myślałam, że będę musiała opowiedzieć, ale znajduję się w potrzebie zrzucenia z siebie tego ciężaru. Nie szukam współczucia ani sympatii. W wieku 28 lat, mój ojciec jest na skraju wyrzucenia mnie z naszego rodzinna domu, wszystko dlatego, że czuje, że naruszam jego przestrzeń osobistą. Mieszkamy w trzypokojowym domu – ja, mój sześcioletni syn, moi rodzice i mój młodszy brat Eryk, który jest jeszcze w szkole. Miejsca jest mało, a napięcia są wysokie.
