Nie rozumiem, co się dzieje z moją mamą. Prosi mnie, bym pozwoliła synowi zostać u niej na noc – nie ma problemu. Ale kiedy mój syn jest u niej, zaczyna narzekać i złościć się, że nie słucha jej. Jeśli nie pozwalam mu odwiedzać, płacze i mówi, że czuje się samotna.
Podeszła do drzwi, próbowała wejść do domu, ale Babcia je zamknęła. Mama dzwoniła, pukała, ale nikt nie odpowiadał. Rozważała wezwanie służb ratunkowych, aby otworzyły drzwi.
Czy życie osobiste jest ważniejsze w tym wieku? – „Mamo, czy możemy zatrzymać się u Ciebie na jakiś czas z dziećmi?” – Zuzanna usiadła na kanapie, błagając. Jej twarz była kwaśna, jakby połknęła całego cytryna. – „A dlaczego mielibyście zatrzymać się u mnie?” – Hanna nawet nie spojrzała na swoją córkę. Zerknęła na swoje odbicie w lustrze, nałożyła krem na twarz i delikatnie poklepała podbródek.
Po prostu nie rozumiem współczesnej mody. Młodzi ludzie patrzą na siebie w taki sposób, że to wręcz odpychające. Moja wnuczka jest taka sama! Ale co mnie najbardziej irytuje
Kiedy wróciłam do domu, zastałam Piotra w złym humorze. Zapytał mnie, czy celowo nastawiłam naszą córkę przeciwko jego krewnym. Okazało się, że Zosia miała konfrontację z dziadkami.
Moja synowa, Julia, to bardzo inteligentna i oczytana kobieta. Chociaż nie uważam się za głupią, w porównaniu z Julią czasami czuję się nie na miejscu. Różnica wieku między nami wynosi ponad dwadzieścia lat. W tym przypadku nie mówię o wiedzy jako takiej. Prawie każdą informację można znaleźć w książkach lub w Internecie. Mówię o tym, jak szybko ona potrafi
