Moja mama teraz przynosi prezenty i smakołyki tylko dla mojego syna z poprzedniego związku, zachęcając go, aby nie dzielił się z młodszym bratem. To faworyzowanie powoduje ciągłe kłótnie między chłopcami.
Jest cztery lata młodszy ode mnie, więc nasi rodzice zawsze wydawali się go faworyzować. Zwłaszcza tata. W szkole było trochę łatwiej: przynajmniej tam nie musiałam walczyć o uwagę.
Mam 9-letnią córkę, Zosię, z pierwszego małżeństwa, oraz młodszego syna, Janka, z obecnym mężem. W miarę jak Janek dorasta w domu pełnym krewnych ze strony mojego męża, utrzymuje się niepokojąca tradycja: „W naszym domu Janek dostaje wszystko, co najlepsze.”
W rodzinach, gdzie jedno dziecko jest postrzegane jako ulubione, pozostali rodzeństwo często mogą czuć się pomijani, co prowadzi do długotrwałych emocjonalnych blizn. Ta historia bada, jak Klara, będąca w cieniu swojego brata Michała, złotego chłopca rodziny, radzi sobie ze skomplikowanymi uczuciami wobec swojej rodziny i znajduje drogę do pojednania i zrozumienia.
Z wiekiem nic się nie zmieniało. Ela zawsze brała wszystko, szczególnie jeśli należało do kogoś innego. Jako dzieci, ciągle się kłóciliśmy, ponieważ regularnie zabierała moje rzeczy.
W wielu rodzinach z dwójką lub więcej dzieci często zdarza się, że rodzice faworyzują jedno z nich, pozostawiając drugie z uczuciem bycia pominiętym. Taka dynamika może prowadzić do głęboko zakorzenionej urazy i emocjonalnego dystansu. W naszej rodzinie wszyscy uwielbiali Andrzeja, a ja, Zuzanna, zawsze czułam się jak outsider. Moja matka kiedyś powiedziała
Mam dwie córki, Katarzynę i Sarę, które dzieli zaledwie dwa lata. Od kiedy były małe, nigdy nie były szczególnie blisko, choć nigdy nie miały też poważnych konfliktów. Główna różnica między nimi leżała w ich osobowościach. Katarzyna zawsze miała trudności ze wszystkim: od nauki po relacje społeczne. Sara z kolei zdawała się przepływać przez życie z łatwością. Teraz, jako dorosłe, Katarzyna wciągnęła swojego syna, Michała, w nieustającą rywalizację, aby prześcignąć swojego bratanka, Jacka, syna Sary. A ja czuję się bezsilny, aby to zatrzymać.
Po śmierci naszego dziadka, siostra Wiktoria i ja odziedziczyliśmy jego dom. Nasi rodzice postanowili go sprzedać i podzielić zysk między nami. W tamtym czasie mieszkałem z nimi, ciężko pracowałem i oszczędzałem każdą złotówkę na własne mieszkanie. Dziedzictwo miało być moim biletem do niezależności. Ale działania mojej siostry zamieniły mój sen w koszmar, co doprowadziło do rozłamu, który na zawsze przerwał nasze więzi.
