Mam na imię Lucyna i każdego ranka, zanim Warszawa się obudzi, zamiatam ulice Śródmieścia. Zmagam się z uprzedzeniami, zmęczeniem i własną rodziną, która wstydzi się mojej pracy. Mimo wszystko wierzę, że nawet zwykła śmieciarka może być dumna z tego, co robi.