Od lat rodzinne spotkania kojarzą mi się z napięciem i lękiem przed wyborem prezentów. Najtrudniej jest sprawić radość mamie, która nigdy nie okazuje zadowolenia. Ta historia to opowieść o presji, oczekiwaniach i samotności wśród najbliższych.
Podczas rodzinnego spotkania świątecznego, mój znajomy Olivier wziął sobie do serca powiedzenie „Kto nie prosi, ten nie ma” aż za bardzo. Poprosił o resztki jedzenia, twierdząc, że jego rodzina czeka na te smakołyki. Ostatni kawałek ciasta dyniowego stał się centrum jego prośby. Zanim gospodyni, Emilia, zdążyła podać kawę, Olivier już zdążył złożyć swoją prośbę.
Moje najmłodsze dziecko teraz mieszka ze mną, ucząc się na studiach. Muszę pracować bez wytchnienia, aby go utrzymać i pokryć koszty czesnego. Dodatkowym źródłem dochodu jest dla mnie przygotowywanie posiłków dla lokalnej firmy cateringowej.
