Wychowałam trzech synów i dwie córki w małej wsi pod Płockiem, wierząc, że rodzina to największa wartość. Dziś, kiedy moje córki są przy mnie, a synowie milczą, zadaję sobie pytanie: gdzie popełniłam błąd? Ta opowieść to moje zmagania z samotnością, tęsknotą i próbą zrozumienia własnych dzieci.
Nazywam się Jadwiga. Po latach samotności moi synowie nagle pojawili się w moim życiu, gdy postanowiłam przepisać mieszkanie na siostrzenicę. Teraz nie wiem, czy kieruje nimi miłość, czy chciwość – i jak powinnam z nimi rozmawiać.
W Polsce, tradycyjne przekonanie, że matka powinna poświęcić całe swoje życie dzieciom, jest coraz częściej kwestionowane. W sercu Mazur, Anna, matka dwóch dorosłych synów, Piotra i Michała, zawsze czuła się ograniczona przez te społeczne normy. Kiedy niespodziewanie dziedziczy małą fortunę po dalekim krewnym, podejmuje decyzję, która wprowadza jej rodzinę w chaos. To opowieść o wyzwoleniu i nieoczekiwanych konsekwencjach.
Poznałam panią Kowalską przez moją mamę. Pracowały razem wiele lat temu. Choć z czasem straciły kontakt, ja od czasu do czasu lubiłam spotykać się z panią Kowalską. Miałyśmy podobne charaktery. Życie pani Kowalskiej nie było łatwe. W wieku trzydziestu pięciu lat urodziła drugiego syna, a zaledwie rok później jej ukochany mąż nagle zmarł. Została sama w małym dwupokojowym mieszkaniu z dwoma synami.
