Jestem samotną matką, która wychowywała syna w cieniu rodzinnych problemów i finansowych trudności. Gdy odkryłam, że mój syn potajemnie pomagał nam finansowo, poczułam mieszankę wdzięczności i bólu. Ta historia to opowieść o zaufaniu, dumie i miłości, która potrafi przetrwać nawet najtrudniejsze chwile.
Jestem niezmiernie wdzięczna mojemu synowi, który stał się moją linią życia w tych trudnych czasach. Po tym, jak jego ojciec nas opuścił, gdy był jeszcze małym dzieckiem, walczyłam o to, by związać koniec z końcem. Jedyną rzeczą, która nas utrzymywała, było małe mieszkanie, które odziedziczyłam po babci. Teraz mój syn pomaga mi finansowo, ale nalega, by jego żona nigdy się o tym nie dowiedziała.
Mój mąż i ja mamy różne zdania na temat partnera naszej córki. Nasz zięć nie ma ambicji i od ponad roku zmienia pracę jak rękawiczki. Tymczasem nasza córka sama zajmuje się dwójką dzieci i domem. Jest na urlopie macierzyńskim i nie może pracować na pełen etat. Postanowiłam przestać ją wspierać finansowo, dopóki nie podejmie decyzji o zmianie.
Zawsze wierzyłem w pomaganie rodzinie, ale odmowa moich krewnych, by zmienić swoje postępowanie, wyczerpała mnie. Żyją w chaosie, ciągle proszą o pieniądze i nigdy nie okazują wdzięczności. Moja cierpliwość w końcu się wyczerpała.
Zacznę od najważniejszego. Zakochałam się w mężu mojej najlepszej przyjaciółki. Sytuacja była nieco bardziej skomplikowana, ale to sedno sprawy. Niezależnie od tego, co mówią inni, nie żałuję. To było konieczne, ponieważ ona niszczyła swoje małżeństwo i życie mężczyzny, którego kochałam. Uważam, że zasługuję na trochę wdzięczności. Tomek i Kasia poznali się na imprezie studenckiej.
Może się mylę, ale wierzę, że rodzice nie powinni finansowo wspierać swoich dorosłych dzieci, które założyły już własne rodziny. Oczywiście, są sytuacje, kiedy pomoc jest konieczna, ale nie wtedy, gdy dzieci marnują swoje życie na zabawy i wracają do rodziców po wsparcie. Moja córka wyszła za mąż dwa lata temu. Ona
Matka jest sfrustrowana nawykami wydawania pieniędzy rodziny swojego syna, zwłaszcza że mają trójkę dzieci. Mimo swojego żalu, czuje się zobowiązana, aby im pomagać finansowo.
Mój mąż i ja ciągle kłócimy się o naszego zięcia. Problem polega na tym, że mąż naszej córki jest leniwy. Od roku pracuje dorywczo i nie ma stałej pracy. Okazuje się, że nasza córka sama wychowuje dwójkę dzieci i utrzymuje rodzinę. Obecnie jest na urlopie macierzyńskim, więc nie może pracować na pełen etat. Zdecydowałam, że przestanę jej pomagać finansowo, dopóki go nie zostawi.
Rodzice mojego męża zawsze mogli nas wspierać finansowo, dzięki swoim dobrze płatnym pracom. Moi rodzice natomiast nie mają dużo pieniędzy, ale mimo to robią wszystko, co mogą, aby nam pomóc. Często opiekują się naszymi dziećmi lub przynoszą nam domowe posiłki. Mimo ich starań, niedawny komentarz mojego męża o pomocy finansowej od jego rodziców spowodował poważny rozłam w naszej rodzinie.
Zawsze zastanawiałam się nad rodzicami, którzy nie pomagają swoim dorosłym dzieciom, a zamiast tego oczekują pomocy od nich. Mój mąż i ja zawsze wspieraliśmy nasze dzieci. Najpierw zapewniliśmy naszej córce i synowi wyższe wykształcenie. Potem zorganizowaliśmy ich śluby. Nawet po założeniu przez nich własnych rodzin, często dostarczaliśmy im jedzenie i wszystko, czego potrzebowali. Ale jak się okazało,
Jej telefony kiedyś przynosiły radość, ale teraz przynoszą tylko prośby o pieniądze. Gdy tylko damy jej to, czego chce, znika, nie okazując troski o mnie ani o mojego męża.
Aby zapewnić jej możliwość studiowania, zatrudniłam najlepszych korepetytorów. Okazało się jednak, że moje poświęcenia były na próżno. Mam też drugą córkę. To jest nasza historia.
