Grażyna była niezwykłą kobietą. Była atrakcyjna, zadbana i zawsze miała stylową fryzurę. Jednak miała trudny charakter. Jej głos był głośny, nie była zbyt uprzejma i często plotkowała o ludziach wokół siebie. Nie przeszkadzało jej to nawet w ich obecności. Jak ludzie się czuli, nie obchodziło jej zbytnio. Często mówiła o problemach w swoim życiu.
Neveah była wdową od ponad dekady. Mieszkała w małym miasteczku. Kobieta miała kawalerkę, którą kupiła razem z mężem, gdy jeszcze żył. Teraz jej wnuczka, Gianna, namawia rodziców, aby kupili Neveah nową kawalerkę, aby poprawić jej warunki życia.
Zdecydowaliśmy się świętować jej urodziny u nas, ponieważ mamy przestronne dwupokojowe mieszkanie. Mieszkanie mojej córki jest obecnie w remoncie. Będzie nas tylko kilka osób: ja, mój mąż, moja teściowa i mój syn.
Jest kuzynką mojej babci. Szczerze mówiąc, ledwo wiem, kim jest, czy w ogóle jesteśmy spokrewnieni. Zazwyczaj spotykamy się podczas rodzinnych świąt. Od czasu do czasu rozmawiamy, ale
Pani Duarte zdecydowała się odwiedzić swojego syna i synową, kiedy była w mieście. Odwiedzała ich rzadko, ponieważ podróż była długa. Scarlett przyjęła ją z radością, przytuliła i zaprosiła do kuchni. Mieszkanie było, jak zawsze, w nieładzie. Scarlett nie była zbyt zręczna w utrzymaniu porządku. Pani Duarte nigdy nie rozumiała, jak jej syn, który lubił porządek, mógł wybrać
Nieprzewidywalna natura życia często prowadzi nas ścieżkami, które później chcielibyśmy móc odwrócić. Tomasz myślał, że zostawienie swojej zaniedbanej żony, Natalii, dla młodszej kobiety, to nowy początek, którego potrzebował. Jednak w ciągu roku sytuacja się odwróciła, pozostawiając go z niczym oprócz żalu.
W drodze na urodziny przyjaciółki postanowiłam kupić bukiet kwiatów jako miły dodatek do jej prezentu. Gdy wychodziłam od kwiaciarki, podeszło do mnie młode chłopię o oczach niosących smutek całego świata. Zapytał, czy może kupić te kwiaty dla swojej matki. Powód jego prośby wprawił mnie w stan szoku i smutku.
Krzysztof wszedł do domu, w którym czas zdawał się zatrzymać, miejsca, w którym jego matka mieszkała samotnie przez lata. Przytłoczony wspomnieniami i widokiem zatrzymanego zegara, oznaczającego moment jej odejścia, ogarnęło go żal za smutek, który spowodował.
Często potrzeba lat, aby zdać sobie sprawę, że nie żyliśmy życiem, jakiego naprawdę pragnęliśmy. Ta realizacja może nadejść zbyt późno, pozostawiając nas z żalem i niespełnionymi marzeniami.
Pomimo wielokrotnych ostrzeżeń ze strony lekarza o znaczeniu opieki prenatalnej, Melania zdecydowała się je ignorować, co doprowadziło do nieprzewidzianych konsekwencji. Jej mąż, Andrzej, i jego ojciec, Jerzy, mieli nadzieję na nowy początek z nadejściem ich dziecka, ale zaniedbanie porad zdrowotnych rzuciło długi cień na ich szczęście.
W miarę starzenia się nasze życie staje się gobelinem wspomnień, każda nić to dokonany wybór lub ścieżka, której nie obraliśmy. Ta historia bada wzruszające refleksje osób, które w zmierzchu życia zmagają się z uświadomieniem sobie, że ominęły ich radości podróży i zawiłości rodzicielstwa. Poprzez oczy Jakuba, Oskara, Ryszarda, Ewy, Sylwii i Michaliny zagłębiamy się w słodko-gorzki charakter wspomnień pełnych pytań „co by było, gdyby”.
Decyzje życiowe mogą prowadzić nas ścieżkami głębokiego żalu, szczególnie gdy są podejmowane pochopnie lub ze strachu. Ta opowieść rozgrywa się w sercu Polski, gdzie decyzja mężczyzny o porzuceniu rodziny po dowiedzeniu się o nadchodzących trojaczkach prowadzi do wzruszającego spotkania lat później. To opowieść przypominająca o ciężarze naszych działań i nieodwracalności czasu.
