Ale problem polega na tym, że płacę opiekunce za jej pracę, więc co jestem winna mojej siostrze? Dlaczego miałabym poświęcać swoje dobro dla niej?
Niektórzy mogą powiedzieć: „To niemożliwe! Co mają do tego dzieci z pierwszego małżeństwa? Czy dorosły mężczyzna naprawdę posłucha swoich młodych dzieci, kiedy wybrał kobietę, zakochał się i postanowił ją poślubić?” Wierzcie lub nie, takie rzeczy się zdarzają! To prawdziwa historia, która przydarzyła się mojej przyjaciółce. Kasia była prawie
Na zewnątrz czekała na niego młoda kobieta… Jak bardzo się myliłam! W moich marzeniach, pragnieniach i przekonaniach. My, kobiety, jesteśmy od tego uzależnione. Kiedy zaszłam w ciążę, mój cały świat się zawalił. Ale nie miałam sobie nic do zarzucenia. Każdy wybiera swoją drogę: urodziłam bez męża, a mój były znalazł kogoś innego. Ani on, ani
Zmagam się z ciągłymi porównaniami do mojej starszej siostry i czuję, że nigdy nie jestem wystarczająco dobra. Szukam porady, jak sobie z tym poradzić.
Mój ojciec zmarł, gdy miałam 16 lat, a mój brat 24. Przed śmiercią poprosił mojego brata, aby się mną zaopiekował. Po jego śmierci mój brat się oddalił. Teraz, po latach, chce się do mnie wprowadzić, a ja nie wiem, co robić.
Stojąc na stołku, próbuje je umyć, czasem upuszczając i tłukąc je, płacząc. Pocieszam ją, a potem ponownie myję talerze i kubki z powodu jakości pracy mojej asystentki.
Każdy grosz, bez względu na to, jak mały, może być ratunkiem w trudnych czasach. Młodzi ludzie często tego nie rozumieją, ale starsze pokolenie, które przeżyło trudniejsze czasy, zna wartość oszczędzania.
– Zarówno ja, jak i mój mąż pracujemy na pełen etat, mówi trzydziestoletnia Ewelina. – Zarabiamy średnią miesięczną pensję. Mamy własny samochód i niedawno spłaciliśmy kredyt hipoteczny na nasze dwupokojowe mieszkanie. Tymczasem, mamy
Miesiąc temu zostałem ojcem. Byłem w siódmym niebie, zwłaszcza że nasza długo wyczekiwana córka, Zosia, w końcu się pojawiła. Z jakiegoś powodu bardzo chciałem, aby moja mama była pierwszą osobą, która ją pozna.
Moja mama nie pozwala mi żyć pełnią życia. Płacze przez telefon i bardzo się denerwuje, kiedy nie mogę spędzać z nią całego czasu. Mam dwadzieścia dziewięć lat, jestem mężatką od pięciu lat i mam dwoje dzieci. Naturalnie, większość czasu jestem bardzo zajęta. Moja córka nie chodzi jeszcze do przedszkola, ponieważ za każdym razem, gdy próbuję ją tam zaprowadzić
Wszyscy wiedzą, jak trudne jest opiekowanie się chorym człowiekiem. To niezwykle trudne zadanie, nawet jeśli chodzi o bliskiego członka rodziny. Opiekowałam się ojcem mojej synowej, Januszem, przez 8 lat. W zasadzie był dla mnie obcym człowiekiem. Nikt nigdy mi za to nie podziękował, i czuję się głęboko zraniona. Mam na imię Penelopa.
Szukam porady, jak poradzić sobie z nagłą chęcią mojego odsuniętego ojca, aby zamieszkać ze mną.
