Po rozwodzie z Dawidem, który odszedł do innej kobiety, myślałam, że już nigdy nie znajdę miłości. Ale wtedy poznałam Janka. Jest wspaniały, ale ma jeden problem – jego siostrę. Teraz jestem rozdarta między uczuciami do niego a potrzebą niezależności.
„Jak wiele kobiet, marzyłam o szczęśliwej i silnej rodzinie. Po dziesięciu latach małżeństwa doskonale spełniałam swoją rolę żony, zawsze wspierając męża, który jest żywicielem rodziny,” mówi Emilia. „Zrobiłam wszystko, aby poprawić nasze życie na wszelkie możliwe sposoby. Chciałam, aby nasz dom był przyjemny, piękny i gościnny. Ale teraz czuję się uwięziona w roli, której nigdy nie chciałam.”
Emilia postanowiła zdystansować się od swojej rodziny po gorzkiej kłótni. Teraz, mając 40 lat, zastanawia się nad straconymi latami i relacjami, które mogłyby się rozwinąć.
Po dekadzie samotności po rozwodzie, Anna wikła się w tajemniczy romans z Markiem, czarującym mężczyzną, którego poznała na lokalnych zajęciach plastycznych. Gdy jej dorosły syn, Jakub, staje się coraz bardziej podejrzliwy, Anna zmaga się z próbą pogodzenia nowej miłości z obawą przed utratą zaufania syna.
Więź między matką a córką często bywa pełna wyzwań. Moja matka, na przykład, odmawia pomocy przy moim dziecku po moim rozstaniu. Uważa, że skoro nie potrafiłam utrzymać związku, muszę sama ponieść tego konsekwencje. Ironią jest, że jej własne małżeństwo dalekie było od ideału. Znosiła zaniedbanie i emocjonalny dystans ze strony mojego ojca, a mimo to była dumna ze swojej wytrwałości.
Od lat wspieram mojego brata, ale on tego nie uznaje za pomoc. Niedawno miałam moment olśnienia. Jakie kroki powinnam teraz podjąć?
Dorastając, nasza matka zawsze uczyła nas, jak ważne jest wsparcie rodzeństwa. Kiedy robiłam coś tylko dla siebie, czułam się winna. Janek ożenił się zaraz po liceum i został ojcem w trakcie drugiego roku studiów. Musiał przerwać naukę, bo nie mógł pogodzić szkoły z ojcostwem. Nie chcę go oceniać, bo podjął własne decyzje. Miałam swoją wizję przyszłości.
Wiele kobiet w Polsce znajduje się na krawędzi opuszczenia swoich mężów, ale wahają się przed podjęciem ostatecznego kroku. Każda z nich ma swoje własne powody do tej wewnętrznej walki.
Nie da się zaprzeczyć, że to ich bezpośrednia odpowiedzialność. Ale z biegiem lat ludzie stają się coraz bardziej niezależni. I w pewnym momencie muszą sobie radzić sami.
Emilia obudziła się o świcie, aby nie tylko przygotować się do pracy, ale także zrobić swojemu chłopakowi Jankowi jego ulubione naleśniki. Uśmiechając się, patrząc na ciasto, nie miała pojęcia, co przyniesie ten dzień.
Na początku wydawał się idealnym mężczyzną. Przynosił jej kwiaty bez powodu, odbierał ją z pracy, kupował leki i zawsze był gotów pomóc. Jej rodzice go uwielbiali. Ale potem wszystko się zmieniło.
Moja córka przyjechała około 17:00 i nie była sama. Przed nią do mojego mieszkania wjechał wózek z moją wnuczką. W tym momencie kończyłam makijaż i zastanawiałam się
