Nazywam się Agnieszka i opowiem Wam, jak narodziny mojego syna, Antka, przewróciły do góry nogami moje życie i małżeństwo z Piotrem. Między nieprzespanymi nocami, kłótniami i poczuciem, że nigdy nie jestem wystarczająco dobra, odkryłam, jak trudno jest prosić o pomoc i przyznać się do własnych słabości. Może jednak właśnie w tej bezbronności kryje się siła, by zacząć od nowa.
Opowiadam o najtrudniejszym okresie mojego życia – macierzyństwie, które zamiast radości przyniosło mi lęk, samotność i niemal rozpad rodziny. Wspominam, jak trzy lata urlopu macierzyńskiego w małym miasteczku nad Wisłą zamieniły moje małżeństwo w pole bitwy, a teraz, gdy mąż nalega na drugie dziecko, wracają do mnie wszystkie traumy. Zastanawiam się, czy można odbudować zaufanie i miłość po tak głębokich ranach.
Mój mąż wysłał mnie z noworodkiem do rodziców, bo „potrzebuje przerwy”. W tej historii opowiadam o samotności, lęku i rodzinnych konfliktach, które rozdzierają serce młodej matki. Czy można być samotnym we dwoje i czy każda z nas musi walczyć sama?
Myślał, że ma wszystko pod kontrolą, gdy poślubił swoją miłość z czasów studiów. Jednak życie przybrało nieoczekiwany obrót, gdy jego teściowa wprowadziła się do nich, a zarówno ona, jak i jego żona urodziły dzieci w odstępie kilku dni. Teraz jest przytłoczony wymaganiami opieki nad dwiema nowymi mamami i dwoma noworodkami, bez końca w zasięgu wzroku.
Tydzień minął, a w nocy, kiedy zdecydowałem się omówić moje wnioski z Kamilą, znalazłem ją zwiniętą na sofie, przykrytą luźno kocem. Dom był cichy, Julian już spał, a przytłumione światło lampy rzucało cienie na pokój. Zacząłem dzielić się moimi obserwacjami, szczegółowo opisując godziny i wysiłek, który codziennie wkładałem, oczekując jakiejś formy uświadomienia lub uznania z jej strony.
