Przez całe życie tłumiłam wspomnienia o mojej pierwszej miłości, aż do dnia, gdy odważyłam się go odnaleźć. To, co odkryłam, przekroczyło moje najśmielsze wyobrażenia i zmusiło mnie do konfrontacji z własną przeszłością. Czy można naprawić błędy sprzed lat i czy naprawdę warto wracać do tego, co minęło?
Mój świat runął w jednej chwili, gdy dowiedziałam się o zdradzie Adama. Najbardziej bolało mnie nie to, że mnie oszukał, ale że nie miał odwagi spojrzeć mi w oczy. Teraz zadaję sobie pytanie, czy można jeszcze zaufać komuś po tylu latach wspólnego życia.
W dniu osiemnastych urodzin mojej siostry Gosi nasza rodzina została rozbita przez jej niespodziewane zaręczyny z mężczyzną dwa razy starszym od niej. Ten moment wywołał burzę konfliktów, ujawnił głęboko skrywane sekrety i zmusił mnie do przewartościowania wszystkiego, co wiedziałam o miłości i rodzinie. Teraz nie wiem już, czym naprawdę jest szczęście i jak daleko można się posunąć, by je chronić.
Mam 54 lata, nie mam pracy, nie mam partnerki, a moja była żona już dawno ułożyła sobie życie. Po latach próbuję odzyskać coś, co dawno przepadło, i zmagam się z samotnością oraz poczuciem winy. Czy można jeszcze odnaleźć sens, gdy wszystko wydaje się za późno?
