Po rozwodzie moich rodziców, pozostałam blisko z tatą i często spędzałam wakacje u dziadków w małym nadmorskim miasteczku. Dziesięć lat później moja mama ponownie wyszła za mąż i teraz nalega, żebym dogadała się z moją nową przyrodnią siostrą, której zachowanie jest nie do zniesienia.
Wydawali się idealną parą, zawsze zakochani i wspierający się nawzajem. Oczywiście, mieli swoje okazjonalne kłótnie, ale kto ich nie ma? Zawsze się potem godzili. Ale nie tym razem. Co się stało? Mieli kolejną kłótnię, a ona powiedziała to samo, co zawsze: „Skoro tak się czujesz, możesz tu zostać, ale ja idę do mojej mamy!” Tym razem było inaczej.
Elżbieta i Bartosz byli przez lata doskonałym przykładem małżeńskiego szczęścia, pomimo tego, że Elżbieta była o trzy lata starsza od Bartosza. Jednak, kiedy zaczynają pojawiać się problemy finansowe, a matka Bartosza, Danuta, wyraża swoje niezadowolenie wobec Elżbiety, ich niegdyś szczęśliwy dom staje się polem bitwy codziennych nieporozumień i finansowych sporów. Poszukiwanie pomocy ze strony Danuty tylko dolewa oliwy do ognia, prowadząc do nieoczekiwanego i nieszczęśliwego zwrotu w ich relacji.
Moja teściowa, pod pozorem uczucia, zawsze uważała mnie za niegodną jej syna, Eryka. Uśmiecha się, nazywa mnie „kochana”, ale za moimi plecami namawiała Eryka, by mnie zostawił dla kogoś, kogo uważa za bardziej odpowiedniego – kogoś atrakcyjniejszego. Pomimo naszego trzyletniego małżeństwa i dorastającego syna, Mikołaja, nieustannie dąży do rozerwania nas. Co sprawia, że nie zyskuję jej akceptacji?
Konrad i Zuzanna byli uosobieniem idealnej pary przez ponad trzy dekady, podziwiani przez wszystkich, którzy ich znali. Ich głębokie zrozumienie siebie nawzajem budziło zazdrość wśród przyjaciół. Jednak pod powierzchnią zaczęła kiełkować burza, która wystawiła na próbę fundament ich związku. Konrad zaczął postrzegać Zuzannę nie jako kobietę, w której się zakochał, ale jako osobę, która się zaniedbała, prowadząc do konfrontacji, która ujawniła głębię ich problemów.
